Η εμφάνιση του Καραγκιόζη στο Ναύπλιο,
έγινε σύμφωνα με την εφημερίδα “Ταχύπτερος Φήμη” στις 21/08/1841
Ο τόπος γέννησης του αγαπημένου μας Καραγκιόζη δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένος και οι απόψεις που έχουν διατυπωθεί, πολλές. Η ιστορία τής δημιουργίας του βασίζεται σε προφορικές παραδόσεις, από τις οποίες η πιο διαδεδομένη αναφέρεται στον γνωστό θρύλο του Καραγκιόζη και του Χατζηαβάτη που ζούσαν στην Προύσα. Γύρω στο 1300, ο Καραγκιόζης, ο Χατζηαβάτης κι άλλοι μάστορες έχτιζαν το τζαμί στην Προύσα, όπου τους παρακολουθούσε ο σεΐχης Μεχμέτ Κιουστερί, Πέρσης δερβίσης. Οι δύο χτίστες ξεχώριζαν από τους άλλους εργάτες για τα καθημερινά τους αστεία, και αποσπούσαν και τους άλλους χτίστες. Ο σουλτάνος πρόσταξε τότε να τους κρεμάσουν, γεγονός που στενοχώρησε πολύ τους άλλους χτίστες. Έτσι ο Μεχμέτ Κιουστερί, για να τους διασκεδάσει, ζωντάνεψε σε θέατρο σκιών τους δύο αδικοχαμένους. Ιστορικά λοιπόν, δημιουργός του τούρκικου Θεάτρου Σκιών θεωρείται ο σεΐχης Μεχμέτ Κιουστερή, που δοξάστηκε & έμεινε ως τώρα το όνομά του & το μνημείο του στην Προύσα. Στις παραστάσεις μάλιστα του σοβαρού Καραγκιόζη, που γινόταν τις μέρες του Ραμαζανιού, άρχιζαν το έργο ζητώντας τη χάρη του Αλλάχ & αμέσως μετά μνημόνευαν το όνομα του Κιουστερή.
Τον 16ο αι. ο Καραγκιόζης έχει διαδοθεί σ’ όλη την Οθωμανική αυτοκρατορία & έχουν πια καθοριστεί τα χαρακτηριστικά του. Είναι άλλωστε το μόνο είδος θεάτρου που μπόρεσε να ζήσει στην Τουρκία, γιατί το Κοράνι απαγόρευε οποιαδήποτε αναπαράσταση της ανθρώπινης μορφής. Τη σκιά τη δέχτηκαν οι Μουσουλμάνοι θεολόγοι, επειδή, όπως είπαν, όλα τα πράγματα έχουν τη σκιά τους, που είναι κάτι ξεχωριστό από το σώμα.
Καταγεγραμμένη εμφάνιση του Καραγκιόζη στη Νεότερη Ελλάδα είναι από την εφημερίδα “ΤΑΧΥΠΤΕΡΟΣ ΦΗΜΗ”.
Συγκεκριμένα στις 18/08/1841 αναφέρει: “…Την 21 του παρόντος θα παρουσιαστεί εις το Ναύπλιον η κωμωδία του Καραγκιόζη έχουσα αντικείμενο τον Χατζηαβάτη και Κουτσούκ – Μεμέτην…”
πηγές
Η παραδοσιακή μουσική στο θέατρο σκιών (πτυχιακή εργασία – Δεδούση Κων/νου)
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ, ειδικά όταν στηρίζεται σε σοβαρά ιστορικά στοιχεία και αρχειακές πηγές.