Ο Ανδριάντας Θεόδωρου Κολοκοτρώνη

 Διαβάστε το συμβόλαιο που συντάχθηκε για την κατασκευή του βάθρου του ανδριάντα του Θ. Κολοκοτρώνη μεταξύ του Νικόλαου Κωτσάκη (ιδρυτή του βάθρου) και του Ιωάννη Χαλδούπη (εργαλάβου)

καθώς και τα συγχαρητήρια τηλεγραφήματα που στάλθηκαν προς τον Εφέτη Κον Νικόλαο Κωτσάκη.

 Ο ανδριάντας του έφιππου Θεοδώρου Κολοκοτρώνη τοποθετήθηκε το 1901 στο κέντρο του Πάρκου Κολοκοτρώνη.

Tο 1884 οι κάτοικοι του Nαυπλίου έκαναν έρανο και συγκέντρωσαν σημαντικό ποσό έχοντας επιθυμία να φιλοτεχνηθεί ανδριάντας του στρατηγού Θεόδωρου Kολοκοτρώνη. O δήμος της πόλης προκήρυξε διαγωνισμό και τα έργα εξετέθησαν στη Pώμη όπου τα έκριναν διεθνείς ειδικοί. Tελικά προκρίθηκε το πρόπλασμα του Λάζαρου Σώχου (1862-1911). Aμέσως προχώρησε η διαδικασία χύτευσης στο Παρίσι κατά την οποία, όπως λέγεται, προστέθηκαν ως πρώτη ύλη τα κανόνια από το Παλαμήδι! Tο 1895 το άγαλμα ήταν έτοιμο, αλλά εγκαινιάστηκε στο Nαύπλιο το 1901. Σύμφωνα με επιθυμία του καλλιτέχνη κατασκευάστηκε και ένα δεύτερο πανομοιότυπο άγαλμα που ο Σώχος θέλησε να τοποθετηθεί στην Aθήνα, όπως κι έγινε. Tο 1904 τοποθετήθηκε σε μικρή νησίδα της οδού Kολοκοτρώνη. Στη σημερινή του θέση στον περίβολο της Παλαιάς Bουλής τοποθετήθηκε το 1954.

Ένα από τα σημαντικότερα έργα της νεοελληνικής γλυπτικής, έργο του Τήνιου γλύπτη Λάζαρου Σώχου . Είναι κατασκευασμένο από κράμα χαλκού και βρίσκεται τοποθετημένο σε μνημειακό λίθινο βάθρο. Ο Κολοκοτρώνης παριστάνεται να κρατάει με το ένα χέρι τα γκέμια του αλόγου του και με το άλλο χέρι να δείχνει προς τα εμπρός. Το χρηματικό ποσό για την αγορά του αγάλματος ήταν τόσο μεγάλο ώστε χρειάστηκε να γίνει πανελλήνιος έρανος για τη συγκέντρωσή του. Χυτεύτηκε το 1894 στο Παρίσι και μεταφέρθηκε το 1895 στην Ελλάδα. Το βάθρο σχεδιάστηκε στο Παρίσι και κατασκευάστηκε το 1900 σε αθηναϊκό μαρμαρογλυφείο. Όμοιος ανδριάντας, έργο επίσης του Σώχου, υπάρχει στην Αθήνα μπροστά από την Παλιά Βουλή. Για τη χύτευσή του χρησιμοποιήθηκε υλικό από άχρηστα κανόνια της Επανάστασης, βάρους πέντε τόνων, που διέθεσε η κυβέρνηση «εκ των τηλεβόλων του Παλαμηδίου», όπως αναφέρουν οι πηγές. Ιστορικά γνωστό επίσης είναι ότι ο Σώχος δεν επιθυμούσε να μπει περικεφαλαία στο άγαλμα, για καλλιτεχνικούς λόγους.