ΤΟ ΧΕΡΙ

εις Ανδρέαν Εμπειρίκον

 

 

ωραίο δίχτυ

που έπλεξεν η

κόρη

η κόρη-τέκτων

ορθή ως

στέκονταν εις το παράθυρο του Αναπλιού

ωραίο δίχτυ

φιλόξενο

ωσάν καλός θεός

ισχυρό

σαν τα’ άσπρα πλήκτρα

της χαράς

ωραίο δίχτυ

που έβαψε

με το χρώμα των ματιών της

και μύρωσε

με τ’ άρωμα των πλούσιων μαλλιών της

η κόρη που εστέκονταν

ορθή

εις το παράθυρο του Αναπλιού

ωραίο δίχτυ

ωραία κόρη

ωραίο παράθυρο που φώτιζες

μέσα στη νύχτα

τ’ Αναπλιού

ωραίο παράθυρο που φώναζες

ωραία κόρη που φώτιζες

ωραίο δίχτυ

μέσα στο χρώμα

τ’ Αναπλιού

ωραίο δίχτυ

γύρω τρογύρω

εις τον λαιμό μου

είτανε

κόρη

τα ωραία μαλλιά

σου

καθώς τα έπλεκες

εις το παράθυρο

μέσα στο φως

ωραία νύχτα

μέσα στο

βλέμμα σου

είτανε κόρη

καθώς τη ζήσαμε

τρελλοί από έρωτα

γυμνοί θεόγυμνοι

τρελλοί από έρωτα

— μια νύχτα έρωτος —

μέσα στο

δίχτυ

του Αναπλιού

Η επιστροφή των πουλιών (1946)

Νίκος Εγγονόπουλος

 

Ο Νίκος Εγγονόπουλος του Παναγιώτου (21 Οκτωβρίου 1907 – 31 Οκτωβρίου 1985) ήταν Έλληνας Καθηγητής του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, ζωγράφος, σκηνογράφος και ποιητής. Θεωρείται ένας από τους μείζονες εκπροσώπους της γενιάς του 30′ ενώ αποτέλεσε και έναν από τους κύριους εκφραστές του υπερρεαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Το έργο του περιλαμβάνει ακόμα μεταφράσεις, κριτικές μελέτες και δοκίμια. Ο Εγγονόπουλος αποτύπωσε στο ποιητικό του έργο την αγωνία του για τη «ζωή και το θάνατο των ποιητών». Συχνά μοιάζει να βασανίζεται και να διχάζεται σχεδόν ανάμεσα στην ακλόνητη πίστη σε μια αθανασία κερδισμένη με αίμα και πόνο ψυχής, από τη μια μεριά, και την απογοήτευσή του μπροστά στη μικροψυχία αυτών που ξέρουν να  «δολοφονούν τους ποιητάς» από την άλλη.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

http://www.engonopoulos.gr/_homeEL/bio.html