Οι μεταλλικές πηγές στην Αργολίδα

«Ή Ελλάς κατέχει αληθώς προνομιούχον θέσιν με­ταξύ των χωρών, αίτινες πλουσίως έπροικίσθησαν ύπό τής φύσεως άπό ποικίλης συστάσεως μεταλλικά ιαμα­τικά ΰδατα. Πρώτον διότι είς τά εδάφη αυτής άναβλύζει μέγας αριθμός μεταλλικών πηγών καί δεύτερον διότι όλοι οί τύποι και αί κατηγορίαι τών μεταλλικών ύδάτων άπαντώσι παρ’αύτή. Ύδατα θειούχα και ύδροθειούχα, αλκαλικά, σιδηρούχα, ραδιενεργά καί πλου­σίως ραδιενεργά, χλωριονατριούχα, άκρατοθερμαι, άλιπηγαΐ καί όξυπηγαί, δηλαδή παντός είδους μεταλ­λικά ύδατα, άναπηδώσιν έκ τών εγκάτων τής γης τής Χώρας ταύτης.»

«Αι επτακόσιαι πενήντα μεταλλικαί πηγαί της Ελλάδος»

ΝΙΚ Γ. ΛΕΚΚΑ

Αθήνα 1938

 

 

Ερμιόνη – Αγίων Αναργύρων

Αλιπηγή* – χλωριούχος – οξυανθρακούχος πόσιμος ευρισκόμενη εν τη Ερμιονίδι εντός του προαυλίου της ομωνύμου Μονής, ανεκμετάλλευτος και συνεπώς ανήκουσα εις το Δημόσιον. Τα ύδατα πηγάζουν εκ φρεάτων και εκ παρακειμένου βράχου εις μικράν όμως ποσότητα. Πρώτος ανέλυσε τα ύδατα ταύτα ό Ξαβέριος Λάνδερερ. Η θερμοκρασία κυμαίνεται από 18°—20^Ο. Τά ύδατα ταύτα είναι εξαίρετα διά τούς πάσχοντας από ψαμμιάσεις** και λιθιάσεις.

* (Οι αλιπηγές προέρχονται από το θαλασσινό νερό και για το λόγο αυτό είναι πλουσιότερες σε χλωριούχο νάτριο, από όλες τις άλλες μεταλλικές πηγές. Αξίζει να σημειωθεί ότι λόγω της θαλάσσιας προέλευσής τους τα νερά αυτά είναι ανεξάντλητα σε παροχή όγκου νερού. Κατά την υπόγεια διαδρομή τους προς την επιφάνεια αποκτούν συστατικά των πετρωμάτων και παίρνουν χαρακτηρισμούς όπως α) Θειούχες Αλιπηγές , β) Σιδηρούχες , γ) Ραδιούχες πηγές).

** ( μορφή νεφρολιθίασης, πάθηση κατά την οποία σχηματίζονται στους νεφρούς κρύσταλλοι αλάτων σαν την άμμο)

 

Λυγουριού – Επιδαύρου – Ιερό Ασκληπιού

Ακρατοπηγή, εκ της ονομασίας (Ιερόν Ασκληπιού) φαίνεται ότι πρόκειται περί πηγής εν τω ιερό ή παρά το ιερόν Ασκληπιού αναβλυζούσης. Παρά το Αρχαίον Ασκληπιείον όμως δεν αναβλύζει πηγή τις. Εντός του Άβατου (αρχαίον νοσοκομείον) υπάρχει Φρέαρ 30μ. βάθους με ολίγον Ύδωρ. Άλλ’ ή πηγή της οποίας το Ύδωρ έχρησιμοποεΐτο κατά την αρχαιότητα εν τω Άσκληπιείω είναι ή της «Αγίας “Αννης» απέχουσα περί τα 2 _1/2, χλμ. και της οποίας το ύδωρ μετεφέρετο μέχρι του Ασκληπιείου δι’ Υδραγωγείου, ούτινος υπολείμματα σώζονται και σήμερον. Αυτής της πη­γής το ύδωρ είναι το υπό του Δαμβέργη αναλυθέν και ως αλκαλικόν χαρακτηριζόμενον παρ’ αυτού.

 

Προσύμνης – Λουτρό

Περί τα 1500 μέτρα μακράν της Προσύμνης υπάρχει κίτριον παλαιόν αρχαίου λουτρώνος, εις άπόστασιν 200 μέτρων άνωθεν αυτού υπάρχει μεγάλη δεξαμενή 300 μέτρα ανωτέρω αυτής πηγή ύδατος, της οποίας το Ύδωρ είναι θειοΟχον και αρκετόν. Συνάγεται δε συμπέ­ρασμα ότι ή πηγή πρέπει να είναι Ιαματική χρησιμοποιουμένη ως τοιαύτη εις παλαιοτέρους χρόνους, καθώς και ή παράδοσις προσμαρτυροί.

 

Ιρίων – Κάνδια

Εις 2 ½χλμ, μακράν του χωρίου «Παραλία Ιρίων» και από τους πρόποδας βουνού, εξέρχεται ύδωρ και ατμοί. Το ύδωρ έχει γεύσιν αλμυράν και πικράν και η ποσότης αυτού είναι σωλήνος 10 – 15 εκ. μ. Χρήσις αυτού δεν γίνεται.

 

Ιρίων – Γωνιά

Εις την τοποθεσία Γωνιά, αναβλύζει ύδωρ αλμυρόν χρησιμοποιούμενον παλαιότερα επωφελώς από πάσχοντας εκ ρευματισμών.