Περιγραφή σκηνών του Πάσχα (Μεγάλο Σάββατο) στο Ναύπλιο,

 από μία επιστημονική εκδρομή Γάλλων περιηγητών

υπό την ηγεσία του GUSTAVE LARROUMET

ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΗΜΕΡΑΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ

Εν Ναυπλίω, τη 4η Απριλίου 1896

Καθ’ ὅσον το ατμόπλοιον προσπελάζει είς την παραλίαν, διαφαίνεται ακριβῷς το Ναύπλιον. Εἰς τον μοιχὁν του κόλπου, ἐν τη εὶσόδῳ τοῦ λιμένος όρθοῦται το φρούριον Βοῦρζι, ένθα κατοικεί ο δήμιος. Δεξιά, το φρούριον Παλαμήδιον,-δυσπόρθητον τὸ πάλαι δεοπόζει ἀποτόμου βράχου, περὶ το μέσον τοῦ ύψους του οποίου, κατ’ άντίθεσιν ειρηνικὴν, ερημίτης ίδρυσε τὴν κρύπτὴν του, εφ’ ής διαγράφεται μέγας σταυρός δι’ άσβέστου ἐπὶ τοῦ φαιοῦ βράχου. Δεξιά, ἐπὶ τὴς δευτέρας γραμμής, το όρος Λάρισα, ὅπερ ἐπιστεγάζουσι τὰ ἐρείπια,- ἔτι καὶ νῦν ἐπιβλητικά,-Φραγκικῶν φρουρίων.

Η πόλις έδράζεται εἰς τους πρόποδας καὶ ἐπὶ τὴς κλιτὑος βραχώδους χερσονὴσου· άπο μιᾶς πλευρᾶς βλέπει τὴν θάλασσαν καὶ στρέφεται προς τὴν πεδιάδα του Άργους.

 Ἀποβιβασθέντες διᾶ μικρῶν λέμβων, εὐρισκόμεθα ἐν μέσῳ λαού ἐορτάζοντος. Κατά σύμπτωσιν, τὸ Πάσχα τῶν όρθοδόξων συμπίπτει μετά τοῦ Πάσχα τῶν καθολικῶν κατά το ἔτος τοῦτο· είνε ‘Αγιον Σάββατον καὶ άναμένεται Άνάστασις τοῦ Χριστοῦ, καὶ δὴ αφορμὴ γενικὴς άγαλλιάσεως, ὴς μετέχουσι πᾶσαι μετ’ ενθουσιασμοῦ αἱ τάξεις του λαού. Ἐπὶ τὴς άκτὴς, πρὸ πύλης, -όχυρᾶς, – ήν διακοσμεί ὁ λέων του Άγίου Μάρκου – – δαψιλῶς λαξευθεὶς ὑπὸ τοῦ Μοροζίνὴ, ἐπὶ τῶν τειχῶν τὴς πόλεως- κανονιοστοιχία κανονιοβολεῖ, ὑπὸ το πρόσταγμα εὐσταλοῦς λοχαγοῦ, ἐχοντος μακρὁν μέλανα μύστακα· οί Έλλὴνες πυροβολὴταὶ  ἐν μεγάλὴ στολῇ μετ’ άκριβείας χειρίζονται τι όρεινἀ αὐτῶν πυροβόλα, τά οποία είτα μεταφέρουσιν είς τὴν πόλιν ὑπὸ τους ήχους τῶν σαλπίγγων. Πανταχοῦ ἐκρὴννυνται κροτίδες,-ἐπίφοβοι,- και ότι διαγράφουσι μακροὺς ἑλιγμούς, καὶ ένα ἐξ ὴμῶν ἐπέτυχε κροτίς, ὴτις έβλαψε σὴμαντικῶς τὴν σκελέαν του. Ενίοτε ἐπιφέρουσι σπουδαίας πληγάς, άλλ’ ὴ περίπτωσις αὐτὴ είνε ἐκ τῶν -προτέρων γνωστὴ εἰς τοιαὐτας διασκεδάσεις, «Φιλαρμονικὴ» μουσική, φέρουσα πλουσίας κιτρίνου χρώματος παρυφάς, καὶ προπορευομένης σημαίας. χωρεί εἰς τὴν μεγάλὴν ὁδόν, άκολουθούντων τῶν συνὴθων φιλομούσων· ἐνταῦθα, ἐν μέσῳ τοῦ κόσμου, φαίνονται αἱ λευκώ «φουστανέλλαι» τῶν μεγάλων ὴμερῶν! Διερχόμεθα το Ναύπλιον μετά του πλὴθους, ίνα μεταβῶμεν είς τον σταθμὁν του σιδὴροδρόμου. Επὶ κεντρικὴς πλατείας, πεφυτευμένης δι’ ὡραίων πλατάνων, στρατιῶται του πεζικοῦ ένοπλοι ἴστανται πρὸ άρχαίας οίκοδομὴς ὡραίου ρυθμοῦ. Η πόλις έχει γραφικὴν ἄποψιν, ένεκα τῶν οὶκιῶν αὐτῆς, αἴτινες είσὶ κεχρωματισμἑναι κατά τον Ίταλικὁν ρυθμόν. Εἶτα, μετά τὴν έξοδον ἀπὸ μικροῦ όχυρώματος, ίδοὺ ὁ σταθμὸς του σιδὴροδρόμου ἄνευ περιβόλου.