ΕΝΑΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΝΑΥΠΛΙΑΚΗ ΗΧΩ”

27/05/1934

Το Ναύπλιον έχει ένα περίπατο τον οποίον θα εζήλευαν κι η απαιτητικότερες ξένες περιπατήτριες. Κι ο περίπατος αυτός είναι το Πάρκο του Κολοκοτρώνη κι όλος ο πέριξ χώρος. Είναι μια χαρά για τα μάτια, την ώρα που δύει ο ήλιος και σκορπίζει στον ορίζοντα όλα τα χρώματα της ίριδος, να παρακολουθή κανείς την φυσικήν όσον και τεχνητήν καλλονήν του ωραίου τοπείου.

Βλέπετε ο κήπος αυτός δεν γητονεύει μοναχά με τη δενδροστοιχία αλλά και μ’ ένα κομμάτι θαλάσσης. Τίποτε δεν λείπει από τον επίγειον αυτόν παράδεισον, μεσ΄τον οποίον φρουφρουρίζουν με άπειρη χάριν οι πράσινες νταντέλλες των ακακιών, λικνίζονται τα φτερά των φοινίκων, ταλαντεύονται οι γιαπωνέζικου σχήματος βεντάγιες, που σχηματίζουν τα φύλλα, μειδιούν τ’ άνθη μεσ’ τη χλόη των πρασιών, ίπτανται οι πεταλούδες γύρω στα ρόδα και στα γαρύφαλλα, τρικλίζονται από την μέθην των ολλών αρωμάτων.

Και όμως πόσοις και ποίοι νομίζετε ότι είναι οι θαμώνες του ωραίου αυτού περιπάτου;

Όσον αφορά τον αριθμόν ωρισμένως δεν υπερβαίνουν λίγες μονάδες ενσχέση προς τους κατοίκους.

Όσον αφορά δε το ποιόν, παραμάνες, μπεμπέδες, στρατιώτες, μαθηταί του γυμνασίου και μαθήτριαι και μερικά σαράβαλα αντιπροσωπεύοντα ποτέ το ωραίον φύλον. Όλες αυτές η διαφόρου ρυθμού κι ηλικίας σιλουέττες περιφέρονται μέσα στο εξαίσιο αυτό κολοσσιαίο μπουκέτο, που είναι αυτή την εποχή τ’ ανθισμένο Πάρκο. Εκεί όπου η ώμορφη Ναυπλιοτοπούλα εάν αποφάσιζε να πατήσει το ποδαράκι της, θα εφαίνετο σαν ζωγραφιά βγαλμένη από τον χρωστήρα ενός μεγάλου ζωγράφου.

Πόσοι ξένοι, διερχόμενοι με τα ενσταντανέ στα χέρια την πλατείαν του Καποδιστρίου, την ώραν που εκλέγουν για να πάρουν φωτογραφίες, δεν θα ηγανάκτησαν διότι δεν ευρέθη προ του φακού των, προς συμπλήρωσιν της ωραίας εικόνος, μια ώμορφη νέα, μια κοσμική κυρία, ανυπληρούσαι το μαθητή του Γυμνασίου και τις παραμάνες με τους μπεμπέδες;

Α πως φαίνεται ότι εδώ δεν ξέρουμε να ζούμε αλλά μόνο να… πεθαίνουμε!

ΡΩΜ. Χ.