Οι ανασκαφές στην ακρόπολη της Μιδέας.
Οι ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν από τον N.M. Verdelis και τον Paul Astrom στην Ακρόπολη της Μιδέας κοντά στα Δενδρά από τις 10 έως τις 13 Ιουλίου 1963. Μια τάφρο περίπου 4 x 5 μ. τετράγωνη έσκαψαν μέσα το κυκλώπειο τοίχο βόρεια από την ανασκαφή του Persson Shaft το 1939.
Κατά μήνα Μάιον 1960 έγένετο έν Μιδέα άνασκαφή δύο θολωτών Μυκηναϊκών τάφων1 ύπό τήν διεύθυνσιν τού Εφόρου Αρχαιοτήτων τής Περιφέρειας κ. Νικ. Βερδελή, έν συνεργασία μετά τού Διευθυντοΰ τοΰ έν Άθήναις Σουηδικού ’Ινστιτούτου κ. Ρ. Astrom. Ώς βοηθός μετείχεν ή Έπιμελήτρια δ. Όλγα Άλεξανδρή. Ό πρώτος τάφος έκειτο εύθύς πρός βορραν του άνασκαφέντος παλαιότερον ύπ’ άριθ. 10 τάφου καί άπετελείτο έκ μικρού όρθογωνίου θαλάμου καί πλατέος δρόμου, κειμένου εις ικανόν άπό της έπιφανείας του έδάφους βάθος καί προσιτού διά βαθμιδών. Ή ξηρολιθιά του στομίου είχε καταπέσει πιθανώς έκ σεισμού, διότι ό τάφος δέν είχε θιγή κατά τήν άρχαιότητα, άλλα όλίγους μόνον μήνας πρό τής άνασκαφής έγένετο μερική σύλησις αύτού έκ τής όροφής.
Εντός του θαλάμου εύρέθη σκελετός άνδρός κατεστραμμένος κατά τό άνώτερον αυτού τμήμα υπό των συλησάντων τόν τάφον καί έστερημένος των πολυτίμων κτερισμάτων του, έκ τών όποιων ύπελείφθησαν τμήματα χαλκών καρφιών μέ χρυσήν έπένδυσιν τής κεφαλής, πιθανώς έκ χρυσοποίκιλτου ξίφους, αιχμή χαλκού έγχειριδίου καί πήλινον άλάβαστρον τής ΥΕ ΙΙΙΑ περιόδου.
Εις τήν απέναντι πλευράν του θαλάμου, εύρέθη όλόκληρος χαλκούς θώραξ καί παρ’ αυτόν χαλκά αγγεία καί χαλκούς δίσκος πιθανώς κατόπτρου. Δύο πήλινα άλάβαστρα, έκ τών όποιων τό εν ΥΕ ΙΙΙΑ, τό έτερον τής YE II περιόδου, άνάγουν τήν χρονολογίαν τοϋ τάφου εις τούς περί τό 1400 χρόνους (Πίν. 72 α – γ).
‘Ο δεύτερος τάφος έκειτο μεταξύ τών άνασκαφέντων παλαιότερον ύπ’ άριθ. 10 καί 11 καί είχεν έπισημανθή ύπό τών Σουηδών. Διετήρει τήν ξηρολιθιάν, άλλ’ είχεν, ώς ό πρώτος, συληθή άπό τής κορυφής τοϋ θαλάμου, εύρέθη δέ κενός πλήν τινων όστών έπί τής έπιφανείας. Ή άνασκαφή όμως άπεκάλυψεν δέκα μικρούς λάκκους έν τώ δαπέδω ( βάθους 0,40 μ.), ένθα εύρέθησαν έν άταξία όστά καί μικρά άγγεία, έκ τών όποιων έξ έν συνόλω άκέραια καί έπτά τεθραυσμένα, χρονολογούμενα άπό του τέλους τής ΥΕ II περιόδου μέχρι τής ΥΕ ΙΙΙΑ.
Ν. ΒΕΡΔΕΛΗΣ
(Αρχαιολογικά Χρονικά 1960)