“The Wanderer” ( ο Περιπλανώμενος) ήταν ένα γιώτ που κατασκευάσθηκε το 1897 και ξεκίνησε μια μεγάλη κρουαζιέρα, τριάντα χιλιάδων μιλίων, όπως είναι και ο τίτλος του βιβλίου, από τη Νέα Υόρκη τον Δεκέμβριο του 1901, και φθάνουν στην περιοχή μας τον Μάρτιο του 1902.

Μετάφραση και εικόνες από το βιβλίο,

Thirty Thousand Miles in “The Wanderer”  Extracts from the Log kept at Various Times by John Boit and Sam P. Blagden, Jr. Edited by L. F. Robinson R. New Tork Russell 1903

 

Τρίτη 25 Μαρτίου

Είμασταν σε πορεία νωρίς για τη Ναυπλία μία όμορφη ηλιόλουστη ημέρα. Η διαδρομή κατά μήκος της ακτής ήταν απίστευτα όμορφη, η θάλασσα κυμάτιζε στον ήλιο, όπως μόνο η ελληνική θάλασσα μπορεί….

…Καθώς βγήκαμε από την Ύδρα, μια μεγάλη καταιγίδα ξέσπασε και ρίξαμε άγκυρα στο σκοτάδι στο στόμα του λιμανιού της Ναυπλίας. Αφού γευματίσαμε πήγαμε στο κατάστρωμα, το φεγγάρι είχε βγει,  η μικρή πόλη βρίσκεται μπροστά μας, με τη βραχώδη ακρόπολη πάνω από αυτή. Εκεί ήταν και το Παλαμήδι με το φρούριο του, και ακριβώς μπροστά μας το γραφικό μικρό νησί το Μπούρτζι με το φρούριό του, δείγμα Βενετσιάνικης αρχιτεκτονικής.

Τετάρτη, 26 Μαρτίου

Αποβιβαστήκαμε και προχωρούσαμε πάνω από την εύφορη Αργική πεδιάδα στις Μυκήνες, περνώντας από την Τίρυνθα, με τα κυκλώπεια ερείπια της και τους μύθους, όπου κυριάρχησε ο Περσέας και ο Ηρακλής. Τα θεμέλια παραμένουν και είναι σαφή και με το μυαλό μας ανασκευάσαμε ότι μπορεί να λείπει και όλοι αισθανθήκαμε δέος.

 

Από εδώ οδηγηθήκαμε στο Άργος και, στη συνέχεια, διασχίσαμε την πεδιάδα ανάμεσα σε βραχώδη ύψη από τα βουνά στα δεξιά μας και τις μεγάλες δασωμένες πλαγιές στα αριστερά μας. Έτσι φθάσαμε σε αυτό που περιγράφεται ως τάφος του Αγαμέμνονα ή το θησαυροφυλάκιο του πατέρα του Ατρέα. Επειτα περπατήσαμε και διερευνήσαμε τα ερείπια της Ακρόπολης και τον χώρο του παλατιού της βασιλικής οικογένειας.  Από πάνω υπάρχει μια υπέροχη θέα , η πλούσια πεδιάδα, τα γειτονικά βουνά και προς τα νότια ο μπλε κόλπος.

Η Ναυπλία φαίνεται σαν ένα κομμάτι του ουρανού που έπεσε γη.

(Είναι Μυκήνες.)

Στη συνέχεια γυρίσαμε πίσω,  σταματώντας στο Άργος για να δούμε το θέατρο, το οποίο είναι το μοναδικό  στην Ελλάδα χαραγμένο πάνω στο βράχο.

Η οδήγηση πίσω το σούρουπο ήταν γοητευτική, και φτάσαμε το γιοτ κατά τη διάρκεια του δείπνου και αναχωρήσαμε  αμέσως για τη Χαλκίδα.