ΤΙΡΥΝΘΑ  & ΝΑΥΠΛΙΟ

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΟΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ – 1961

 

ΤΙΡΥΝΣ

Μετά την έπίσκεψιν του Αργους, του Κεφαλαρίου καί τής Λέρνης, έτπστρέφομεν εις Αργος καί έκείθεν δι’ αυτοκινήτου φθάνομεν είς Τίρυνθα (142 χιλιόμ.). Ή Τίρυνς εύρίσκεται εττί βραχώδους λόφου. Η Άκρόπολις τής Τίρυνθος μέ τά κυκλώπεια τείχη της, είναι αρχαιότερα των Μυκηνών. Ή Τίρυνς κατά παράδοσιν ανήκε κατ’ άρχάς είς τούς Δαναούς καί ίδρύθη ύπό Λυκίων Κυκλώπων, διά τον βασιλέα Προίτον, άδελφόν του Άκρισίου, βασιλέως του Αργους. Τά τείχη είναι κατασκευασμένα έκ κολοσσιαίων ακατέργαστων όγκολίθων. Έπί τής Άκροττόλεως διακρίνονται διάφορα στρώματα εγκαταστάσεων, ανάκτορα ττρομυκηναϊκά διά ττυρκαϊάς κατεστραμμένων. Ή Άκρόπολις τής Τίρυνθος μήκους 300 μέτρων καί πλάτους 100 μέτρων, έχουσα τείχος πάχους 8—10 μέτρων, περιελάμβανε τά βασιλικά ανάκτορα, διάφορα οικήματα, στοάς, λουτρά κλπ. Ή κυρία είσοδος ήτο έπί τής ανατολικής πλευράς τής Άκροπόλεως. Υπάρχει όμως καί άλλη είσοδος επί τής δυτικής πλευράς κεκρυμμένη οδηγούσα είς κλίμακα κεκαλυμμένην.

 

Τά ευρήματα έκ των άνασκαφών, μέρος τούτων μετεφέρθη είς τό Μουσείον των Αθηνών καί πολλά φυλάσσονται είς τό Μουσείον του Ναυπλίου.

 

Έκ Τίρυνθος δύναταί τις νά μεταβή είς Ήραίον, διά μέσου των χωρίων Κούτσι, Πλατινίτι, Άνυφί, Χώνικα καί Αγίου Νικολάου, φθάνομεν είς Ήραίον.

 

Είς τό ύψωμα Παλαιόκαστρον εύρίσκεται τό Ήραίον, όπου τά λείψανα του Ίερού τής ‘Ήρας προστάτιδος του Αργους. Τά έρείπια του Ηραίου εύρίσκονται έπί όροπεδίου μεταξύ δύο χείμαρρων του Άστερίωνος κάτωθεν του όρους Εύβοιας. Ό νεώτερος ναός τής “Ηρας έκτίσθη ύπό του Αργείου άρχιτέκτονος Εύπολέμου, καί κοσμηθείς διά γλυπτών έργων του Πολυκλείτου. Ό παλαιότερος ναός του Η’ αιώνος π.Χ. εκειτο ύπερθεν του νεωτέρου, καί έκάη ούτος τό 423 π.Χ.

 

Είς τό Ήραίον δύναται νά μεταβή τις καί έκ Μυκηνών δια μέσου του χωρίου Αγίου Γεωργίου, καί εκ Χαρβατίου καί των χωρίων Πρίφτανη καί Βραζέρκα.

 

ΝΑΥΠΛΙΟΝ

 

Έκ Τίρυνθος μεταβαίνομεν εις Ναυττλιον (κάτ. 8.466) (146 χιλιόμ.). Τό Ναύπλιον κειται εις τον άνατολικόν μυχόν του Άργολικού κόλπου έτη μικράς βραχώδους χερσονήσου, συνδεόμενης μετά τής μεγάλης ξηράς, διά στενής λωρίδος, όθεν είναι προσιτή έκ μιας μόνον πύλης των περιβαλλόντων την πόλιν τειχών.

Πρώτος ιδρυτής τής πόλεως ταύτης λέγεται ό Ναύπλιος υιός του Ποσειδώνος καί τής Άμιμείνης και πατήρ του Παλαμήδους. Έπί τής θέσεως τής άρχαίας Ναυπλίας ουδέν δυστυχώς των άρχαίων τής μνημείων διετηρήθη. Μετά την καταστροφήν τής άρχαίας Ναυπλίας μέχρι των χρόνων του Παυσανίου, μόλις έσώζοντο λείψανά τινα των τειχών της εις ναός του Ποσειδώνος και η πηγή Κάναθος.

Ή σημερινή πόλις περιβάλλεται υπό ισχυρών τειχών καί τριών δυσπρόσιτων φρουρίων ήτοι του Παλαμιδίου, έκτισμένου ύπό τών Ενετών προς τήν μεσημβρινωτέραν πλευράν τής πόλεως επί υψηλοτάτου και αποτόμου βράχου εις ό φέρει κλίμαξ έξ 900 περίπου βαθμιδών, επί δε τής μεσημβρινής πλευράς τής πόλεως κείται τό φρούριον Άκροναυπλία (τουρκιστί-Ίτσ—Καλέ), και τό τής Πύλης τής ξηράς και Αρβανιτιάς, άμφότερα φρούρια περίφημα και άπόρθητα. Κατά τήν είσοδον του λιμένος κείται τό φρούριον ή οχύρωμα Μπούρτζι ή Καστέλλι, περιβρεχόμενον ύπό τής θαλάσσης. Τό Ναύπλιον από τής Ελληνικής επαναστάσεως κατέστη περίφημον διά τήν ύπό τών Ελλήνων εξ εφόδου άλωσιν του δυσπορθήτου φρουρίου ΓΤαλαμηδίου, γενομένην τήν 30 Νοεμβρίου 1822 και τήν μετά ταυτα εις αύτούς παράδοσιν τής πόλεως διά συνθήκης. Μετά τήν εις τά ιστορικά Δερβενάκια καταστροφήν τής στρατιάς του Δράμαλη ύπό τών Ελλήνων και ύπό τήν αρχηγίαν του Θ. Κολοκτρώνη, Π. Μαυρομιχάλη και Δ, Ύψηλάντη τό 1822, οι Τούρκοι του Ναυπλίου συμποσούμενοι εις 4.000 έκλείσθησαν εις τήν πόλιν του Ναυπλίου και εις τό φρούριον, αν δε και δίς τήν πολυορκίαν ταύτην κατώρθωσαν νά διαλύσωσιν οι Τούρκοι, ούχ ήτον όμως οί Έλληνες καί πάλιν τό έπολιόρκησαν στενώς καί εφερον εις άπελπησίαν και εις τήν έσχάτην άπόγνωσιν τήν φρουράν. Ό Θεόδωρος Κολοκοτρώνης προσεκάλεσε τήν φρουράν Ναυπλίου νά παραδοθή ύποσχόμενος εις αύτήν ασφάλειαν ζωής. Ή φρουρά όμως διατεθειμένη νά ύπερασπίση επί πλέον τό φρούριον, κατήλθεν ΐνα σκεφθή μετά τών έν τή πόλει Όθωμανών, τούτο δε πληροφορηθείς ό στρατηγός Στάϊκος, παραλαβών λόχον τακτικών στρατιωτών και άλλους φιλοκινδύνους άνδρας άνέβη τά τείχη εξ απροόπτου καί διά νυκτερινής εφόδου ματέλαβε τό φρούριον, καί μετά ταυτα διά συνθήκης τήν πόλιν.

Ούτω ή Ναυπλία έλευθερωθείσα άπό δυσφορήτου δουλείας, έμελλε μετά ταυτα νά καταστή πρώτη μητρόπολις του Ελληνικού Βασιλείου εις ήν άπέβησαν τό πρώτον ό Κυβερνήτης τής Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας, καί μετ’ αύτόν δολοφονηθέντα έν τή αυτή πόλει, ό πρώτος βασιλεύς Οθων, έκλεχθείς διά τής άπό 8 Αύγούστου 1832 πρώτης τών Ελλήνων συνελεύσεως, συγκροτηθείσης έν Προνοία, Προαστείου του Ναυπλίου.

Έξω τής πόλεως είς 5 λεπτά άπόστασιν, ύπάρχει πολυάνδριον άξιοθέατον τών έν Έλλάδι θανόντων ύπέρ τής εύνομίας καί τάξεως εύπατριδών Βαυαρών, κοσμούμενον ύπό κολοσσιαίου λέοντος, επί κοιλίας πεπτωκότος, καί καλυπτομένου ύπό ήμιθολίου.

Τό Ναύπλιον είναι πρωτεύουσα τής όμωνύμου επαρχίας καί του Νομού Άργολίδος. Τό Ναύπλιον έχει καλάς οίκοδομάς δημοσίας και Ιδιωτικάς, έχει μεγαλοπρεπείς ναούς, μεταξύ τών όποίων συγκαταλέγεται καί ό του ‘Αγίου Σπυρίδωνος, Ιστορικός καταστάς, καθότι επί τής εισόδου αύτου έπεσεν ό δολοφονηθείς Ιωάννης Καποδίστριας. Εις τό κέντρον τής πόλεως εύρίσκεται ή Πλατεία Συντάγματος, τό άλλοτε Τουρκικόν Τζαμίον, τό Βουλευτικόν, τό Μουσείον.

Είς έτέραν πλατείαν, τών Τριών Ναυάρχων, εύρίσκετο τό άνάκτορον του Οθωνος.Ή Ιστορική του αίγλη μαζί μέ τίς άφθονες γραφικές του όμορφιές, έχουν καταστήσει τό Ναύπλιον ττρώτη τουριστική ττόλι της Πελοποννήσου. Εύρίσκεται είς τό κέντρον τών άρχαιολογικων χώρων των Μυκηνών, του Αργους, τής Τίρυνθος καί τής Έπιδαύρου. Τό Ναύπλιον όχι_μόνον κατά τούς θερινούς μήνας που ητουριστική κίνησίς είναι έντονος, άλλά καί τον χειμώνα άκόμα εμφανίζει μιά κίνησι αξιόλογη.

 

Κοντά στο Ναύπλιο καί σε άπόστασι 3 χιλιομέτρων από την Πρόνοια (άλλοτε Προάστειον και τώρα συνοικία του Ναυπλίου), βρίσκεται τό παλιό γυναικείο Μοναστήρι, ή ‘Αγία Μονή. Τό Μοναστήρι ιδρύθηκε στά Βυζαντινά χρόνια, τό 1144, καί ή έκκλησία του, Βυζαντινή καί αυτή παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον.