ΑΠΗΧΗΣΕΙΣ ΤΑΞΕΙΔΙΟΥ

ΝΑΥΠΛΙΟ—ΠΡΟΝΟΙΑ

ΠΡΟΧΕΙΡΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

“ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ”

(η ορθογραφία είναι του άρθρου)

Ναυπλιακή Ηχώ 17/06/1934

Τήν ίδια έκπληξι πού δόκιμάσαμε στήν Τρίπολι μέ τά ΆΘηναΐκά φύλλα, τή δοκιμάσαμε και κατά τήν ολιγόχρονη διαμονή μας στό Ναύπλιο— εκτός βέβαια| άπό τής τόσες άλλες που προκαλεί καί τό άντίκρυσμα άκόμη άπό μακρυά των έπιβλητικών φρουρίων καί τό ιδιόρρυθμο στύλ τής τελευταίας αύτής πόλεως. Δέν είχαμε πάρει καλά—καλά τόν καφέ μας κι’ άκούμε έξαφνα νά διαλαλούνται ή εφημερίδες τών Άθηνών ή όποιες είχαν φθάσει μόλις έκείνη τή στιγμή—10—10 1)4 τό πρωί. Βέβαια γιά τούς ντόπιους τό πράγμα ήταν άπλό, φυσικό. Γιά μας όμως ήταν σωστή έκπληξις, γιατί έχουμε συνειθίσει στήν ΙΙάτρα νά μή βλέπουμε Αθηναϊκά φύλλα ένωρίτερα άπό τής 3 τό άπόγευμα. Καί στό Ναύπλιο συμ βαίνει ό,τι καί στήν Τρίπολι. Υπάρχει αύτοκινητική συγκοινωνία μέ πρώτης τάξεως λεωφορεία. Προτιμούν δέ πολλοί τό μέσο αυτό γιά φθηνότερο καί συντομώτερο. Δέν μπορούμε όμως νά είπούμε καί γιά άσφαλέστερο, γιατί είνε γνωστό πόσα άπρόοπτα παρουσιάζονται σέ τόσο μακρυνές μ’ αύτοκίνητο διαδρομές. Πάντως εμείς δέν έχουμε λόγο ν’ άποφανθούμε κατηγορηματικά γιά τήν τελευταία αύτή παρατήρησι, ή οποία μπορεί καί νά μήν έχει διόλου θέσι.

“Οπως διαπιστώσαμε, ή Αργολική πρωτεύουσα δέν έχει μέ τήν Αθήνα μόνον καλή καί τακτική αύτοκινητική συγκοινωνία. Έχει καί μ’ άλλες πόλεις, όπως τήν Τρίπολι, τήν Κόρινθο, τό Άργος καί μέ όλα τά κέντρα τής περιοχής. Έξ αιτίας του συναγωνισμού αύτού βρέθηκε στήν ανάγκη κι ο σιδηρόδρομος νά κάμη μεγάλη άβαρία στά εισιτήρια καί στά μεταφορικά. Καί κατ’ αυτόν τόν τρόπο κατορθώνει ν’ άντεπεξέρχεται, δέν ξέρω όμως αν μέ μεγάλη ή μικρή ζημιά, ή καί καθόλου.

♦

Ναυπλιακή Ηχώ 05/08/1934

Γιά τήν Πρόνοια έχετε, ασφαλώς, όλοι άκούσει. Είνε τόσο ξακουσμένη άπό τά δημώδη ιδίως τραγούδια πού άναφέρονται στούς ήρωΐκούς χρόνους καί στους μετέ-πειτα μέ τής έκτελέσεις διαφόρων ληστών, ώστε κανείς δέν είνε δυνατόν νά άγνοή τελείως αύτό τό όνομα. Τί είνε όμως αύτή ή Πρόνοια, πολλοί βέβαια, δέν θά γνωρίζουν, όπως δέν τήν έγνωρίζαμε εμείς καί στήν φαντασία μας παριστάνετο άπό τήν επίδρασι των θρύλων καί τής λαϊκής μούσας σάν τόπος φοβερός, κι’ απαίσιος, σάν κάποια άπόμερη κι’ άποξενωμένη άπό τόν κόσμο γωνιά πού πόδι ανθρώπου δέν θάθελε να τήν πλησιάση άπό φρίκη κι’ άπέχθεια !

Πόσο όμως γελιέται κανένας πιστεύοντας πάντοτε στά Αχαλίνωτα πετάγματα τής φαντασίας μερίκων άγνώστων…κακοποιών τής λαϊκής ποιήσεως! Ούτε τόπος άπαίσιος, ούτε άποξενωμένη θέσις, ούτε άκατοίκητο μέρος είνε ή Πρόνοια! Άντιθέτως είνε τό ώμορφότερο σημείο του Ναυπλίου, είνε συνέχεια μέ τήν πόλι καί μάλιστα κατοικείται άπό τό μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού, γιατί εκτός του ότι άπ’ ‘ολο τό Ναύπλιο μόνον ή Πρόνοια βλέπει ήλιο πρωϊνόν, έχει καί τή μαγευτικώτερη θέσι. Ναύπλιο—Πρόνοια είνε τό ίδιο. Μόνον ο σιδηροδρομικός σταθμός χωρίζει τό μέν άπό τήν δέ. Κι’ όμως υποθέτει κανείς άκούοντας τά δύο ονόματα πώς, πρόκειται περί ξεχωριστού έντελώς μέρους.

Ναυπλιακή Ηχώ 25/01/1934

Καί οί κάτοικοι τής Πρόνοιας είναι πρώτης τάξεως άνθρωποι. Εύγενέστατοι, φιλόξενοι, περιποιη τικοί. Φιλότιμοι είς τό άκρον. Οί περισσότεροι είναι νοικοκυραΐοι κι’ άρκετοί υπάλληλοι. Οι τελευταίοι προτιμούν τήν Πρόνοια καί γιά τό.λόγο ότι άναπνέει κανείς πειό έλεύθερα έκεί, γιατί δέν πιέζεται ή ψυχή του από τον όγκο του Παλαμηδιού, καί γιά τό γεγονός ότι τά νοίκια είναι φθηνότερα άπό τά του Ναυπλίου. Καί είνε έπόμενο νά ήναι άκριβά τά νοίκια στήν παληά πόλι, άφού δέν είνε δυνατό καί εύκολο νά γίνη πουθενά επέκτασις οικοδομική. Κατ’ άνάγκη λοιπόν δημιουργείται άδιαχώρητον, πρός άντιμετώπισι του οποίου άπό τήν παληά άκόμη έποχή κρατεί συνήθεια νά γίνεται έπέκτασις πρός τά άνω, πρός τό κενόν. Γι’ αύτό καί πολύ άραιά βλέπει κανείς μέσα στό Ναύπλιο σπήτι μέ δύο τό λιγώτερο όρόφους. Ολο άπό 3 κι’άπάνου. Είνε άναπόφευκτη ώς έκ τούτου ή κρίσις τής στέγης. Κι’ άν συμβαίνη νά ύπάρχη πουθενά κατοικία διαθέσιμη, δέν χρειάζεται φιλοσοφία νά καταλάβη κανείς ότι είνε δυσπρόσιτη σέ κατώτερους καί σέ πολλούς άνώτερους άκόμη δημοσίους ή άλλους υπαλλήλους. Η Πρόνοια σ’ αύτές τής περιπτώσεις είνε εύεργετική καί σωτηρία διέ ξοδος, παρέχουσα πρόθυμα τήν φιλοξενία της, χωρίς πολλές άπαι-τήσεις. Κι’ εδώ τά σπήτια δέν είναι, όπως θά νομίσετε ίσως έπειδή άκούτε φθήνεια, τίποτε τρώγλες ή σαράδαλα.

Κάθε άλλο. Νεώτατα, άνώγεια καί μέ συγχρονισμένο ρυθμό, θάπρεπέ μάλιστα έπειδή τό μέρος είνε άνοιχτότερο κι’ ώμορφότερο έδώ, νάναι καί τά νοίκια άκριβώτερα, άλλ’ οί Προνοιάτες είνε, όπως είπαμε, συγκαταβατικοί καί φιλότιμοι άνθρωποι. Κ’ όχι μόνον στά νοίκια, άλλά καί σέ κάθε άλλο ζήτημα πού σχετίζεται μέ τή συναλλαγή, έφ’ όσον, βέβαια είνε πράγμα πού παίρνει άπό έπιείκεια.

ΝΕΑ ΚΙΟΣ

Απέναντι άπο τό Ναύπλιο καί πλησίον του Άργους έκτείνεται σέ μιά πανοραματική άποψι μέ τά καινούργια κι’ όμοιόμορφα σπήτια της ή Νέα Κίος, μιά μικρή πόλις άρκετές χιλιάδες ψυχές. Δέν έχει πολλά χρόνια πού κτίσθηκε αποκλειστικά γιά τήν έγκατάστασι τών προσφύγων τής Κίου. Φίλεργοι άνθρωποι όλοι τους καί γι’ αύτό σημειώνουν πρόοδο διαρκώς στό έπίπεδο τής ζωής. ιΗ άνέγερσις έκεί τής μικράς αυτής πόλεως δέν έδωκε στέγη μόνον σέ τόσον κατατρεγμένο άπό τήν τύχη πληθυσμό, άλλ’ έσωσε καί τήν περιφέρεια άπό τήν πληγή τής έλονοσίας, γιατί έγινε άποξήρανσις των ελών πού υπήρχαν γύρω.

 

**

Αύτή είνε μέ τήν ωχρότερη ά-πόδοσι ή εικόνα του Ναυπλίου καί τής περιοχής του, στήν οποία υπάρχουν, βέβαια, κι άλλα πράγματα αξιοσημείωτα, άλλ’ ήταν άδύνατο νά τά περιλάβουμε όλα στή σύντομη αύτή περιγραφή που δέν έχει καμμιά άξίωσι νά θεωρηθή ώς έρευνα πλήρης καί διαφωτιστική…

 

Δ.

 

ΠΗΓΗ

“ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ” 25/10/1934