Εκτός από τους ποιητές και τους λόγιους και ο απλός λαός και ο στρατός συνέθεσαν επίκαιρα τραγούδια για την Ναυπλιακή Επανάσταση, κυρίως για τον Στρατηγό Χαν αρχηγό των κυβερνητικού στρατού, όπου σε κάθε βομβαρδισμό απαντούσε:

Λαϊκή μούσα

«Ανάπλι, για παράδωσε του Χάνου τα κλειδιά 

και πάψε το ντουφέκισμα και πάψε τον καυγά.

Και πώς να παραδώσω του Χάνου τα κλειδιά,

Που τάχω κραμασμένα στο στόμα του «Φειδιά».

ή

Χάνο χελωνοφάγε, αν θέλης τα κλειδιά, 

στο Παλαμήδι είνε, στο στόμα του «Φειδιά»,

Στη «Κοψοχείλη» κρέμουνται, και στο «Φειδιά» το στόμα

Κι’ αν θέλης έλα λάβετα, κι’ αν θέλης πάρτα ακόμα».

Δημοτική μούσα

«Στ’ Αναπλιού -Γρίβα κι’ Αρτέμη- στ’ Αναπλιού το Παλαμήδι, 

στ’ Αναπλιού το Παλαμήδι, έτρεξε το κανονίδι.

Τάρριχναν -γεια σας λεβέντες- τάρριχναν φυλακισμένοι, 

τάρριχναν φυλακισμένοι, οι κατάδικοι οι καϋμένοι.

Και βαρούν -Γρίβα και Αρτέμη- και βαρούνε τους πολίτες 

και βαρούνε τους πολίτες, τα σκυλιά τους Αρβανίτες».