Άρθρο στο περιοδικό “Αρχαιολογία” του Βασίλη Κ. Δωροβίνη
Τον Ιούνιο του 1961 εγκαινιαζόταν το σημερινό μουσείο αρχαιοτήτων του Άργους, ενώ από τα μέσα του 1959 είχε τελειώσει η ανακαίνιση-διαμόρφωση της οικίας του Δημ. Καλλέργη σε μουσείο, στο ισόγειο της οποίας εκτέθηκαν τα ευρήματα της Λέρνας. Ήδη από το τέλος του 19ου αιώνα είχε διαμορφωθεί το αίτημα, από λογίους της πόλης, για ίδρυση στο Άργος μουσείου άξιου της ιστορίας του, ενώ οι ανασκαφές του Ολλανδού Wilhelm Vollgraff (για λογαριασμό της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών) κατά πρώτον στην αρχή του 20ού αιώνα, και έπειτα στη δεκαετία του 1930, αναζωπύρωσαν το ενδιαφέρον, τώρα και από τις στήλες του τοπικού Τύπου.
Ο νέος κύκλος ανασκαφών της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής στο Άργος, από την αρχή της δεκαετίας του 1950, ώθησε το, από πολλές πλευρές πια, ενδιαφέρον στη διαμόρφωση του σημερινού αρχαιολογικού μουσείου, με έξοδα του γαλλικού κράτους, αλλά και με την παραχώρηση της χρήσης της οικίας Καλλέργη, αυτής σε ερειπιώδη κατάσταση, από τον Δήμο Άργους, στον οποίο είχε δωρηθεί το κτίριο από τους απώτερους κληρονόμους του Δημ. Καλλέργη.
Στο άρθρο αυτό θα εκθέσουμε την «πορεία» του μουσείου για τις αρχαιότητες του Άργους από τα μέσα του 19ου αιώνα, όπου βρίσκονται οι πρώτες πληροφορίες για στεγασμένη αρχαιολογική συλλογή στο Άργος, μέχρι τις μέρες μας. ΕΔΩ μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο.
