Naples de Romanie, 1532
Το ταξίδι στους Αγίους Τόπους. Συντέθηκε από τον Denis Possot και ολοκληρώθηκε από τον Charles Philippe, 1532, δημοσιεύθηκε και σχολιάστηκε από τον Ch. Schefer, Παρίσι: E. Leroux, 1890.
“Le voyage de la Terre Sainte; Composé par Denis Possot et achevé par Charles Philippe, 1532, publié et annoté par Ch. Schefer, Paris: E. Leroux, 1890.”
Αυτή η ισχυρή και εμπορική πόλη χτίστηκε από τον Ναύπλιο, γιο του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης, στο πιο απομακρυσμένο μέρος του κόλπου, που ονομάζεται Νάπολη από τον Πτολεμαίο, στον Αργολικό κόλπο, στην άκρη ενός μικρού ακρωτηρίου που εκτείνεται σε δύο πλευρές.
Αυτή που είναι προς τη θάλασσα σχηματίζει ένα ευρύχωρο και πολύ ασφαλές λιμάνι, ενώ η άλλη στερεί από τους επιβάτες μεγάλη άνεση στο εμπόριο τους, επειδή μπορούν να φτάσουν εκεί μόνο με ένα στενό και απότομο μονοπάτι που βρίσκεται ανάμεσα στο όρος Παλαμήδι και τη θάλασσα.
Η πόλη βρίσκεται εκεί πάνω, και, με τα πολύ σημαντικά πλεονεκτήματά της, κρατά από τρεις πλευρές, όπως το χαλινάρι, τα κύματα της θάλασσας και οι ακτές της είναι τόσο ψηλές και τόσο απότομες που αφαιρούν εντελώς στον εχθρό κάθε ευκολία, όχι μόνο να μπορεί να αποβιβάσει τα στρατεύματά του, αλλά και να είναι σε θέση να νικήσει τα τείχη της πόλης.
Το λιμάνι είναι πολύ ευρύχωρο στο στήθος του, αλλά στενεύει στην είσοδο και οι γαλέρες μπορούν να εισέλθουν μόνο αφού περάσουν από ένα κανάλι όπου εκτίθενται στο πυροβολικό. Η πόλη υπερασπίζεται μια καλά προικισμένη ακρόπολη, χτισμένη πάνω σε έναν ύφαλο περίπου τριακόσια πόδια πριν από τη θάλασσα, όπου δύσκολα κανείς μπορεί να επιτεθεί από την ξηρά όπου τα πυκνά δάση που την περιβάλλουν την προστατεύουν από οποιαδήποτε έκπληξη.
Δεν είχε ούτε αξιότιμους τίτλους, καθώς κάποτε ήταν επισκοπή που αναγνώρισε την Κόρινθο ως μητρόπολη της και σήμερα είναι η ίδια η αρχιεπίσκοπος και μία από τις κυριότερες. Απέχει πενήντα πέντε μίλια από την Αθήνα, εξήντα από το Μινίστρα, τριάντα έξι από την Κόρινθο.
Le voyage de la Terre Sainte; Composé par Denis Possot et achevé par Charles Philippe, 1532, publié et annoté par Ch. Schefer, Paris: E. Leroux, 1890.