Τα ΝΟΕΜΒΡΙΝΑ του 1916
και οι Ναυπλιώτες στρατιώτες που τραυματίστηκαν στην Αθήνα
Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ – 18/11/1916
Από τις αρχές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τα πνεύματα ήταν έντονα μεταξύ των κυβερνήσεων της Αντάντ και της Ελλάδας. Από τη μία η συμμαχία ήθελε την Ελλάδα με το μέρος της λόγω της σημαντικής γεωγραφικής της θέσης και από την άλλη η Ελλάδα επιθυμούσε να διατηρήσει την ουδετερότητά της στη διάρκεια αυτής της πολεμικής σύρραξης. Τον Μάιο του 1916, όμως, η παράδοση άνευ όρων,του Φρουρίου Ρούπελ, σημαντικής ελληνικής οχυρής θέσης η οποία βρισκόταν στην Μακεδονία, σε γερμανοβουλγαρικές δυνάμεις, οδήγησε τη σχέση μεταξύ της Ελλάδας και των Συμμάχων στη μεγαλύτερη κρίση.
Από εκείνη την στιγμή, οι δυνάμεις της Αντάντ, και κυρίως η Γαλλία, άρχισαν να υποπτεύεται τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α΄ και την κυβέρνησή του ότι είχαν συνάψει μυστικά, συμμαχία με τις Κεντρικές Δυνάμεις και ότι απειλούσαν, έτσι, την Γαλλική Στρατιά της Θεσσαλονίκης, η οποία βρισκόταν στρατοπεδευμένη στην Θεσσαλονίκη από τον Οκτώβριο του 1915.
Αμέσως ξεκίνησαν διπλωματικές διαπραγματεύσεις που κράτησαν όλο το καλοκαίρι, μεταξύ Αθήνας και Αντάντ, η οποία απαίτησε από τον βασιλιά να της παραδώσει αριθμό αντίστοιχο των όπλων που λεηλατήθηκαν από τους Βούλγαρους στο Φρούριο Ρούπελ. Ωστόσο, η αποτυχία των διαπραγματεύσεων και η κατάληψη τμήματος της Μακεδονίας από τον βουλγαρικό στρατό βοήθησαν στην διακήρυξη Κυβέρνησης Εθνικής Αμύνης από τον Ελευθέριο Βενιζέλο στην Θεσσαλονίκη. Η στήριξη της Αντάντ προς τον Κρητικό πολιτικό προκάλεσε, έτσι, τον Εθνικό Διχασμό και μια ιδιότυπη εμφύλια σύγκρουση μεταξύ βασιλοφρόνων και βενιζελικών.
Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ – 18/11/1916
Παρ’ όλα αυτά, στα τέλη Οκτωβρίου, μια μυστική συμφωνία υπεγράφη μεταξύ της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Α΄ και των συμμαχικών διπλωματών. Οι πιέσεις, ωστόσο, του βασιλικού περιβάλλοντος σε συνδυασμό με ατυχείς χειρισμούς των βενιζελικών οδήγησαν τον βασιλιά στην ακύρωση της συμφωνίας. Πάντα επιθυμώντας να λάβει τα υποσχεθέντα όπλα, ο αντιναύαρχος Λουί Νταρτίζ ντε Φουρνέ αποβιβάστηκε στην Αθήνα επικεφαλής μικρού γαλλο-βρετανικού εκστρατευτικού σώματος, την 1η Δεκεμβρίου (18 Νοεμβρίου σύμφωνα με το Ιουλιανό Ημερολόγιο) του 1916. Οι δυνάμεις της Αντάντ έγιναν τότε δεκτές με καταιγισμό πυροβολισμών. Κύριο ρόλο διαδραμάτησε ο Ιωάννης Μεταξάς ο οποίος είχε οργανώσει ομάδες “επιστράτων”, δηλαδή απολυθέντες στρατευσίμους (“επιστράτους”) για την απόκρουση των Αγγλογάλλων.
Μετά από μια ολόκληρη ημέρα οδομαχιών, μια ανακωχή συμφωνήθηκε μεταξύ των δύο πλευρών και οι επιζώντες κατάφεραν να επιβιβαστούν ειρηνικά στα πλοία τους. Την αποχώρηση των συμμάχων ακολούθησε, επί τρεις ημέρες, μια άγρια μορφή καταστολής απέναντι στους βενιζελικούς της Αθήνας. Λεηλατούν σπίτια και καταστήματα, κακοποιούν πολίτες και επώνυμους υποστηρικτές του Βενιζέλου, καταστρέφουν εγκαταστάσεις εφημερίδων. Σχετικό του κλίματος είναι και το δημοσίευμα της εφημερίδας ΑΣΤΡΑΠΗ στις 19/11/1916.
Εφημερίδα ΑΣΤΡΑΠΗ – 19/11/1916
Σε απάντηση, η «Τριανδρία» και η προσωρινή κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης θα κηρύξουν, με ειδικό διάγγελμα στις 25 Νοεμβρίου, έκπτωτο το Βασιλιά Κωνσταντίνο.
Ο Λουί Νταρτίζ ντυ Φουρνέ αποπέμφθηκε των καθηκόντων του, ενώ ένας αυστηρός ναυτικός αποκλεισμός επιβλήθηκε στο Βασίλειο της Ελλάδας οδηγώντας σε λιμοκτονία πολλές πόλεις της Νοτίου Ελλάδος. Η Κυβέρνηση Εθνικής Αμύνης του Βενιζέλου αναγνωρίστηκε εν μέρει από τους Συμμάχους.
Στους τραυματισμένους στρατιώτες που συμμετείχαν στην παραπάνω συμπλοκή αναφέρονται και δύο Ναυπλιώτες.
Εφημερίδα ΑΣΤΡΑΠΗ – 21/11/1916
Συγκεκριμένα στην εφημερίδα ΑΣΤΡΑΠΗ στις 21/11/1916 τον οπλίτη Ιωάννη Παπαδάκη από το Ναύπλιο, ενώ η εφημερίδα ΣΚΡΙΠ στις 21/11/1916, αναφέρει τους οπλίτες, Ι. Παπαδάκη και τον Αθ. Καλιάνο από το Ναύπλιο.
Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ- 21/11/1916