Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας

9 Φεβρουαρίου 

Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας επιδιώκοντας να τονισθεί ο θεμελιώδης ρόλος που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες.

Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα, μου θύμισε:

• τα μαθήματα παλαιογραφίας που παρακολούθησα, πριν από περίπου 4 χρόνια, από το Ιστορικό και Παλαιογραφικό Αρχείο του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας και τον αγαπητό Δντή του, Αγαμέμων Τσελίκα.

Στα πρώτα μαθήματα μας είχε μιλήσει για το μεγαλείο της Ελληνικής γλώσσας.

“…μιλάμε συνεχώς την ίδια γλώσσα από τα μυκηναϊκά και ομηρικά χρόνια. Γράψτε σε ένα χαρτάκι μερικές καθημερινές λέξεις που μιλάτε και πηγαίνετε προς τα πίσω και θα δείτε ότι είναι οι ίδιες. Μπορεί η προφορά να έχει αλλάξει (φυσικό είναι) αλλά η ιδια η λέξη στην ουσία και οντότητά της έχει μείνει αμετάβλητη. Πάρτε ένα λεξικό της αρχαίας γλώσσας και αρχίστε να διαβάζετε λέξεις. Πόσες γνωρίζετε και χρησιμοποιείτε σήμερα, πόσες άλλες σας έρχονται στον νού ως παράγωγα ή συνθετες με άλλες. Ανακαλέστε στην μνήμη σας τον πανάρχαιο εαυτό σας και θα νιώσετε αυτό το μεγαλείο. Η ελληνική γλώσσα είναι μία, ενιαία αδιαίρετη και συνεχής είτε την ονομάζουμε για πρακτικούς λόγους αρχαία, κοινή, βυζαντινή, μεσαιωνική, ρωμαίικη, νεοελληνική, απλοελληνική, δημοτική, καθομιλουμένη, καθαρεύουσα. Και ό,τι θα διαβάζουμε στα χειρόγραφα είναι γραμμένο σε κάποιο από τα ιδιώματα αυτά…”  

Στις φωτό βλέπουμε, το αλφάβητο και τα συμπλέγματα καθώς και κείμενο κείμενο από την Μονή Κύκκου (1562) όπου γραφέας είναι ο λόγιος Μανουήλ  Μαλαξός που ανήκε  στη γνωστή οικογένεια λογίων του Ναυπλίου, ποὺ μετανάστευσε στὴν Ιταλία μετὰ τὴν ἅλωση τῆς πόλης ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸ 1540. 

• αλλά και τη σημαντική συμβολή της τυπογραφίας του Ναυπλίου με τις εκδόσεις της, κυρίως των σχολικών βιβλίων, αλλά  και των εκπαιδευτικών που στελέχωσαν τα σχολεία που δημιουργήθηκαν, με σκοπό την πνευματική ανύψωση του Γένους.