ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟΝ ΕΝ ΚΙΝΔΥΝΩ, εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, 1901 Α’

ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟΝ ΕΝ ΚΙΝΔΥΝΩ

Εμπόριον & Βιομηχανία

Οι δύο μεγάλοι ασθενείς

Το “ΕΜΠΡΟΣ” ανά την Ελλάδα

Εξέτασις όλων των ζητημάτων

Υπό των ειδικών απεσταλμένων του “ΕΜΠΡΟΣ”

Ν. ΣΠΑΝΔΩΝΗ, Τ. ΜΩΡΑΪΤΙΝΗ, Κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

 

ΝΑΥΠΛΙΟΝ, 31 Ιουλίου. – Το Ναύπλιον κινδυνεύει. Το Ναύπλιον μετὰ δέκα ἔτη δὲν θὰ ὑπάρχῃ, ἐὰν ἐξακολουθήσῃ νὰ πηγαίνῃ ὅπως πηγαίνη. Η φθίσις προχωρεί ταχέως. Τὸ ἐμπόριον καὶ ἡ βιομηχανία, οἱ δύο μεγάλοι ἀσθενεῖς, εὑρίσκονται εἰς τὸ τελευταίον στάδιον τῆς νόσου. Καὶ οἱ Ναυπλιεῖς, οἱ ἀληθῶς ὡς καὶ εἰλικρινῶς πονοῦντες διὰ τὸν τόπον των, καὶ εἶνε  πολλοὶ πάρα πολλοὶ οὐτοι, θρηνούν πέριξ  τοῦ φερέτρου τοῦ κατασκευαζομένου ὑπὸ την  παχείαν σκιὰν τοῦ Παλαμηδίου διὰ τὴν ἑτοιμοθάνατον πόλιν.

Εἰς ἐκ τῶν πολλῶν λόγων, ὄχι καὶ ἐκ τῶν πρώτων, τοῦ μαρασμοῦ, εἶνε καὶ ἡ κατ’ ἔτος ἀποδημία εἰς ᾿Αθήνας πολλῶν Ναυπλιέων, ὧν τὰ κεφάλαια, χρησιμοποιούμενα εἰς τὸν τόπον των, θὰ ἠξύναντο ν᾿ ἀναγάγουν αὐτὸν εἰς τὴν σφαίραν τῶν εμπορικωτέρων καὶ βιομηχανικωτέρων των πόλεων, διότι τὸ Ναύπλιον ούτε εὐφόρου γῆς στερείται, ούτε βραχιόνων πρὸς καλλιέργειαν αὐτῆς. Καὶ σήμερον ἔτι, παρ᾿ ὅλην τὴν ἀστοργίαν, ἣν δεινύουν οἱ δυνάμενοι νὰ διοχετεύσουν νέον αἱμα εἰς τὰς φλέβας τοῦ ἀσθενοῦς, ἡ ἀξίνη κινείται.

᾿Αλλ᾿ ἡ γεωργία θα ἦτο ἄλλη, ἂν ἔνισχύετο το ἐμπόριον, καὶ τὸ ἐμπόριον δυστυχῶς ἐγκαταλείπεται καὶ φθίνει ἡμέρᾳ τῇ ἡμέρα.

Η πρωτίστη λοιπόν ἀφορμὴ τοῦ μαρασμοῦ τῆς ἱστορικωτάτης καὶ ἐνδόξου πόλεως, είνε η  ἀκομάκρυνσις τῶν κεφαλαίων ἐκ τῆς ἀγορᾶς. Οἱ πλουσιώτεροι Ναυπλιεῖς, ἀπέσυραν τὰ κεφάλαια των ·και εκεί όπου άλλοτε ἀνήγειραν δι᾽ αὐτῶν μίαν καπνοδόχον ἔργουστασίου, ἀνεγείρουν ἤδη ναὸν εἰς τὸν τόκον.

Τοκίζω, τοκίζεις, τοκίζει. Ἰδοὺ τὸ ρῆμα, δι᾽ ου ἄρχεται ὁ ἐπικήδειος τοῦ ἐμπορίου ἐν Ναυπλίῳ.

Ἐὰν τὰ κεφάλαια τῶν πλουσίων διετείθεντο εἰς τὸ ἐμπόριον τὸ Ναύπλιον ἐσώζιτο.  Σήμερον ὅλη ἡ ἐμπορική του κίνησις – περιορίζεται εἰς τρία ἐργοστάσια ξυλείας. Αὐτὰ τοῦ ἔμειναν μόνον καὶ εἰς τὰς καπνοδόχους αὐτῶν ἀναβλέπει ἡ ἀπηλπισμένη πόλις. Τὸ ἐμπόριον τῆς ξυλείας εἶνε εἰς ἀρίστην κατάστασιν. Θὰ ἦτο ὅμως εἰς καλλιτέραν ἂν ἐνισχύετο.

᾿Απὸ τὴν γεωργίαν του τὸ Ναύπλιον δὲν ἔχει νὰ φοβηθῇ· ἔχει ἀρίστους γεωργούς, οἴτίνες καλλιεργοῦν ὄσπρια καὶ σταφίδα. Εξ αὐτῶν γίνεται εξαγωγὴ εἰς Κωνσταντινούπολιν. Ἡ παραγωγὴ τῆς σταφίδας εἶνε μετριωτάτη. Μόλις φθάνει τὰς 400 χιλιάδας ὀκάδας.

 

Ο ΛΙΜΗΝ

Η μόνη πόρτα. – Η ἐκβάθυνσις καὶ ὁ λιμενοβραχίων

Ἐκτὸς τῆς γεωργίας τὸ Ναύπλιον ὡς δευτέραν του παρηγορίαν ἔχει τὸν λιμένα του, τοῦ ὁποίου ἀπὸ τριῶν περίπου μηνῶν ἤρχισεν ἡ ἐκβάθυνσις.

Το ἔργον τῆς ἐκβαθύνσεως ὑπελογίσθη εἰς 400.000 δραχμῶν.

Ὑπάρχουν οἱ φρονοῦντες, ὅτι ἡ δαπάνη αὕτη εἶνε ἄσκοπος, ἀλλὰ κατ᾿ ἄλλὴν σοφωτέραν γνώμην δὲν ἔχουν δίκαιον, διότι ὁ λιμὴν εἶνε ὁ δεύτερος φεγγίτης μετὰ τὴν γεωργίαν, διὰ τὸν φωτισμὸν καὶ τὴν ἀναπνοήν τῆς πόλεως. 

Διατί λοιπὸν νὰ μὴ προστατευθῇ; Ἐὰν κλεισθῇ καὶ ἡ πόρτα αὐτὴ, ἥτις εὐρυνομένη θὰ χρησιμεύσῃ ὡς ἀγωγὸς ἀέρος καὶ φωτός, τότε δεν μένει ἢ  ἀσφυξίαν.

Επίσης ἐπεκτείνεται καὶ ο λιμενοβραχίων . Η δαπάνη της επεκτάσεὼς θ’ ἀνέλθει  εἰς 60.000 δραχμῶν. Καὶ ἡ δαπάνη αὕτη εἶνε ἀναγκαία, διότι εἰς οὐδὲν θὰ χρησιμεύση ἡ ἐνβάθυνσις ἐὰν ὁ λιμὴν ἀφέθῇ ἐἰς τὴν διάκρισιν τῶν δυτικῶν ἀνέμων.

“Η γενική κατάστασις. – Πῶς δύναται νὰ σωθῇ τὸ Ναύπλιον. – 

Η γνώμη του δημάρχου κ. Τερζάκη

Πάντα ταῦτα ὅμως καὶ ἡ πρόοδος τοῦ γεωργικοῦ κοῦ πληθυσμοῦ καὶ ἡ πρόοδος τῶν λιμενικῶν ἔργων δὲν κατορθώνουν νὰ διαλύσουν το μέγα πένθος, το καλύπτον την Ναυπλιακὴν κοινωνίαν ενόσῳ το ἐμπόριον πάσχει ἀπὸ δύσπνοίαν καὶ ἐφ᾽ ὅσὸν αἱ χεῖρες αἱ δυνάμεναι νὰ τὸ σῶσουν ἀποσύρονται.

Ο κόσμος πενθεῖ  διότι προβλέπει τὴν ἀποσύνθεσιν καὶ εἶνε κατηφὴς καὶ σύνοφρυς διότι διαρκῶς παρακολουθεῖ μίαν κηδείαν.

Μέσα ὅμως εἰς τὴν γενικὴν αὐτὴν κατήφειαν ὑπάρχει, εὐτυχῶς διὰ τοὺς Ναυπλιεῖς, καὶ μία γελαστὴ ἐν  αἰσιοδοξίας μορφή ἡ τοῦ Τερζάκη.

Έτσι πρέπει νὰ εἶνε οἱ ἄρχοντες. Νὰ αἰσιοδοξοῦν. Διότι ὅτὰν καὶ αὐτοὶ σταυρώσουν τὰς χεῖρας καὶ μεταβληθοῦν εἰς ἐλεγειακοὺς ποιητὰς, ἀλλοίμονον τότε εἰς τὴν πάσχουσαν πόλιν.

Εὐτυχῶς ὁ κ. Τερζάκης καίτοι, περισσότερον παντὸς ἄλλου γνωρίζει τὴν κατάστασιν, δὲν ἀποθαρρύνεται. Νέος ἀνὴρ, μὲ σθένος ἀκατάβλητον, μὲ ρώμην σώματος καὶ ψυχής, ἐργάζεται διαρκῶς καὶ αἰωνίως ἐργάζεται ἐν τῇ πεποιθήσει, ὅτι ἐντὸς μιᾶς σταγόνος τοῦ ἱδρῶτος τῆς ἐργασίας δύναται νὰ πνιγῇ ἡ ἀπαισιοδοξία. Καὶ θλίβεται μὲν βαθύτατα διὰ τὸν ἀπειλοῦντα τὴν πόλιν κίνδυνον, ἀλλ᾽ ἐλπίζει. 

Την σημερινὴν κατάστασιν τοῦ Ναυπλίου ὁ κ.Τερζάκης μοῦ εζωγράφισε μὲ ὀλίγας λέξεις:

— Πρῶτον, μοῦ εἶπεν, ἀφορμὴ τοῦ μαρασμοῦ δὲν εἶνε ἡ ἁποδημία τῶν οἰκογενειῶν τοῦ Ναυπλίου· τὸ λεγόμενον, ὅτι οἱ Ναυπλιείς φεύγουν καὶ ἐγκαταλείπουν τὸν τόπον των, διὰ νὰ ἐγκατασταθοῦν εἰς τὰς ᾿Αθήνας δὲν τὸ εὑρίσκω ἀληθὲς· οἶνε ζήτημα ἂν ἄναχωροῦν ἐτησίως δύο ἢ τρεῖς ἄνθρωποι. Ο κύριος λόγος τῆς κατάστάσεως εἶνε ὄχι ἡ ἐγκατάλειψις τῆς πόλεως, ἀλλ᾽ ἡ ἐγκατάλειψις τοῦ ἐμπορίου. Οἱ πλούσιοι τοῦ τόπου μας αποσύρουν τὰ κεφάλαιά των διὰ νὰ τὰ τοκίσουν καὶ ἡ πόλις ἑμπορικῶς καταπίπτει. Οἱ περισσότεροι Ναυπλιεῖς όσει διετήρουν καταστήματα τὰ ἐκλεισαν καὶ τὰ παιδιὰ των ἐπεδόθησαν, εἰς τὰς ἐπιστῆμας.  

“Ενισχύσατε τὸ ἐμπόριον καὶ τὸ Ναύπλιον σώζεται. Ὅσον ἀφορᾶ τὴν γεωργίαν ἐπιτρέπεται καὶ ὁ ἐνθουσιασμός. Οἱ γεωργοί του εἶνε ἄριστοι, ὁ δὲ τόπος παραγωγικώτατος. ᾿Αλλ’ ἐνισχύσατε τὸ ἐμπόριον. Ἰδοὺ ἡ μόνη Η θεραπείαν.

Ἔβλαψε καὶ ὁ σιδηρόδρομος 

Εις τὴν κατάστασιν συνετέλεσεν ὄχι όλίγον και η σιδηροδρομική συγκοινωνία, ήτις κατέστησεν εὐκολωτάτην τὴν μεταφορὰν ὑφασμάτων καὶ ἄλλων εἰδῶν ἀμφιέσεως ἐξ ᾿Αθηνῶν. “Ολοι οἱ Ναυπλιεῖς σχεδὸν ἐνδύονται εἰς τὰς ᾿Αθήνας. Τὰ καπέλλα των, τὰ ἐνδύματά των, τὰ γάντια των, τὰ κολλάρα των, τὰ προμηθεύονται ἀπὸ τὴν πρωτεύουσαν. Τοιουτοτρόπως καὶ τὰ πέντε ἢ δέκα ἐμπορικὰ καταστήματα φυτοζωοῦν. 

 

Τίμος Μωραϊτίνης

 

ΑΥΡΙΟΝ:

Τὸ Ναύπλιον ἐκτὸς τῆς ἀγορᾶς. – Δημοτικὰ ἔργα. – Η κοινωνία του. – Σκανδαλάκια