Το παρακάτω e-mail το έλαβα από τη φίλη μας τη Νίκη…

επισκέπτομαι συχνά το Ναύπλιο και εχω εικόνα αυτού από τα τέλη του 1970 αρχές του 1980, σήμερα είμαι 36 ετών και εχω λόγους προσωπικούς να το αγαπώ και να το θυμάμαι μεσα από εφηβικές στιγμές μου στη γειτονιά της Πρόνοιας και κάτω από το λιοντάρι των Βαυαρών και την βόλτα στον φάρο και το θερινό σινεμά κοντά στην πυροσβεστική και τόσα πρόσωπα,,,,

Εσείς, που απ’ οτι φαίνεται είστε απο εκεί ή ζείτε εκεί, πώς βλέπετε την εξέλιξή του ή την πορεία του? Πως να το πώ? ταπεινή γνώμη μου είναι οτι, γνωρίζει οικονομική(?) ανάπτυξη εις βάρος της γοητείας του. Γοητεία του είναι και η ιστορία του, η οποία είναι διαχρονική και δεν απειλεί την σύγχρονη εξέλιξή του, ωστε να μην την βλέπει κανεις.
Αναρωτιέμαι, ποιά είναι τα σχεδια των τοπικών αρχών για το μέλλον της πόλης, υπάρχουν ή οχι?

Πουθενά μα πουθενά στο Ναυπλιο δεν εμφανίζεται ό Καποδίστριας παρά μόνο ως επωνυμία πανδοχείου ή οδού και φυσικά το μοναδικό αγαλμα από τον περασμένο αιώνα, ή για την ιστορία του ως πρώτης πρωτευουσας ή τί άλλο, εχει τόσα πολλά, γιατί δεν προβάλλονται? Μόνο φαγητό και ξενοδοχεία? Αναφέρομαι στο ιστορικό κέντρο της πολης και οχι στη σύγχρονη επέκτασή της που είναι μια ακόμη αναρχη ελληνική πόλη.

Είναι μια φωνή που βλέπει τα πράγματα με αντικειμενικότητα και αγάπη για τη πόλη του Ναυπλίου και για τους κατοίκους και για τους επισκέπτες της.

Δεν υπάρχει ούτε δόλος, ούτε όφελος προσωπκό. Ας αφήσουμε τα προσωπικά μας, τα κομματικά μας το συμφέρον μας και το τοπικισμό μας και ας αφουγκραστούμε αυτές τις φωνές.

Ας απαιτήσουμε, ας εργαστούμε, ας προσπαθήσουμε για μια πόλη που θα αφήσουμε στα παιδιά μας με όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα.

ΑΣ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ… ΚΑΙ ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ