Όποιος ψάχνει βρίσκει. Ψάχνοντας λοιπόν στο αρχείο (σχετικά μικρό) βρήκα και ένα σχετικό πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας “Καθημερινής” σχετικά με τα “Ξενία”.
Η χρυσή ελληνική αρχιτεκτονική του ’60
Το υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης δημιουργεί δίκτυο με τα πιο αξιόλογα «Ξενία» που βρίσκονται διάσπαρτα στη χώρα
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ
Πώς θα σας φαινόταν αν αυτό το καλοκαίρι αντί για ένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο ή κάποιο μαζικό ξενοδοχείο διακοπών, σας περίμενε το ανακαινισμένο, μίνιμαλ δωμάτιο ενός αρχετυπικού σίξτις Ξενία, περικυκλωμένο από πεύκα και με τη θάλασσα στα πόδια σας; Ξέρετε: με τις τέλειες μοντέρνες πολυθρόνες, τα έπιπλα γνωστών σχεδιαστών, τα φαρδιά μπαλκόνια και την πιο καταπληκτική θέα που μπορούσατε να έχετε ζητήσει;
Μετά τον χαρακτηρισμό τους ως διατηρητέων, θα ξεκινά η αποκατάστασή τους και η απόδοσή τους στην «αγορά».
Δεν αρέσουν σε όλους τα σίξτις, ούτε τα μοντέρνα κουφάρια των τουριστικών μονάδων που έσπειρε κατά δεκάδες το 1950 και το 1960 ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού σε μερικές από τις πιο ειδυλλιακές τοποθεσίες, επιστρατεύοντας αρχιτεκτο-νικές ιδιοφυΐες της εποχής.
Αλλά δεν χρειάζεται να αρέσουν σε όλους. Και, προς το παρόν, χρειάζεται αρκετή φαντασία για να οραματιστούμε την επιστροφή των Ξενία στην ελληνική ζωή του 21ου αιώνα. Τα περισσότερα βρίσκονται αγνώριστα και παρατημένα στο έλεος του χρόνου.
Μήπως, όμως, ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε για τα Ξενία;
Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από την ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεοτέρων Μνημείων να χαρακτηρίσει διατηρητέες πέντε ξεχωριστές μονάδες: στην Καλαμπάκα, το Παλιούρι Χαλκιδικής, την Ηγουμενίτσα (Αρης Κωνσταντινίδης), τον Πλαταμώνα (Φ. Βώκος) και τη Βυτίνα (Κ. Μπίτσιος). Ο χαρακτηρισμός δεν λέει από μόνος του πολλά πράγματα: ξορκίζει τον θάνατο, δεν εξασφαλίζει τη ζωή.
Αλλά η συζήτηση στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων αποκάλυψε μία νέα αντίληψη στο αρμόδιο υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης. Η πρόταση του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων για την ένταξη των πιο αξιόλογων μονάδων σ’ ένα καινούργιο δίκτυο Ξενία φαίνεται πως υιοθετείται ένθερμα από την ηγεσία του υπουργείου που οργανώνεται σ’ αυτήν την κατεύθυνση.
Ετσι, τα πρώτα πέντε Ξενία ήταν μόνο η αρχή. θα ακολουθήσουν άλλα 15 με τις μονάδες του Μεσολογγίου, της Ολυμπιας (μοτέλ) και της Επιδαύρου (ξενώνες) να προηγούνται. Αυτές τις ημέρες στο υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης προσδιορίζονται οι λεπτομέρειες της λειτουργίας του Δικτύου. Αντίθετα, από την παλαιότερη τακτική της ΕΤΑ (Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης) που εξέδιδε προσκλήσεις ενδιαφέροντος για τα συνήθως ερειπωμένα ξενοδοχεία, τώρα φαίνεται πως επιλέγεται ένας διαφορετικός δρόμος. Μετά τον χαρακτηρισμό, θα ξεκινούν οι επείγουσες σωστικές εργασίες και ο καθαρισμός του κτιρίου. Μόνο τότε θα «βγαίνουν» στην αγορά. Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων πιέζει το υπουργείο έτσι ώστε η αποκατάσταση να προηγείται της εκμίσθωσης. Και η ετήσια συντήρηση να γίνεται από το κράτος, στο μοντέλο των ισπανικών «Paradores».
«Σε κάθε περίπτωση», τονίζει η κ. Βούλα Μποζινέκη – Διδόνη, αρχιτέκτων, στο υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, «ο χαρακτηρισμός και η ένταξη των μονάδων στο Δίκτυο θέτει μία σειρά αυστηρών προδιαγραφών για τα έργα αποκατάστασης ανεξάρτητα από τον φορέα που θα τα εκτελέσει».
Ο Παντελής Νικολακόπουλος από τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων πιστεύει ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να προχωρήσει η ιδέα του Δικτύου, γιατί ακριβώς υπάρχει «αγορά» για να τα υποστηρίξει: Ελληνες και ξένοι που απαιτούν ένα διαφορετικό ήθος ταξιδιωτικής εμπειρίας.
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (12/07/2008)
Αφού το διάβασα προσεκτικά πήρα τη φωτογραφική μου μηχανή και έκανα μία βόλτα προς τα εκεί. Και ιδού το αποτέλεσμα.
Αυτό που με στενοχωρεί περισσότερο είναι πως εμείς και η Δημοτική Αρχή αντέχουμε να βλέπουμε αυτό κτήριο να ερειπώνεται και δεν απαιτούμε ή δεν σκεπτόμαστε να προτείνουμε να κρατήσει τον εξωτερική του σχεδιασμό αλλά εσωτερικά να μετατραπεί σε κτήριο πολιτισμού (πολιτιστικό κέντρο, συνεδριακό κέντρο). Γιατί θα πρέπει οπωσδήποτε ή να κατεδαφισθεί ή να μετατραπεί πάλι σε ξενοδοχείο;
Σχετικά άρθρα
Τα “Ξενία” και η “βιωσιμότητα”
Είναι διατηρητέο το Ξενία Ναυπλίου;
One thought on “Ξενία (1958 – 2009)”
Comments are closed.