ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ EMILE CARTAILHAC 1896

ΝΑΥΠΛΙΟ

Ναύπλιο, 1896

Ο Emile Cartailhac (1845-1921) Γάλλος αρχαιολόγος με έφεση στην προϊστορία, την εποχή εκείνη (1896) ήταν υπεύθυνος της προϊστορικής αρχαιολογίας στη Φιλοσοφική σχολή της Τουλούζης, ιδρυτικό μέλος και συνδιευθυντής του περιοδικού L’Anthropologie αλλά και συντάκτης διάφορων άρθρων και επιστημονικών έργων.

Το 1896 δημιουργήθηκε σε πολλούς Γάλλους επιστήμονες η ιδέα του ταξιδιού σε χώρες που ‘γνώριζαν” από τις επιστήμες τους αλλά ουσιαστικά “δεν είχαν πατήσει ποτέ το πόδι του σε αυτές”. Το ταξίδι αυτό ονομάστηκε ως  “Κρουαζιέρα των επιστημόνων” και ο Emile Cartailhac συμμετείχε σε αυτό ως συνδιοργανωτής και σύμβουλος, λόγω των αρχαιολογικών γνώσεων του και της μακράς εμπειρίας που είχε  στην οργάνωση αρχαιολογικών εκδρομών.

Το ταξίδι καθυστέρησε λίγο, λόγω των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων που έγιναν εκείνη τη χρονιά για πρώτη φορά, αλλά πραγματοποιήθηκε όπου λόγω της μεγάλης δημοσιότητας που έλαβε είχε πολλές συμμετοχές με “τσουχτερές” τιμές για την εποχή.

Η συμμετοχή του Emile Cartailhac ήταν καθοριστική και σημαντική και για έναν άλλο λόγο. Οι γνώσεις που είχε, την εποχή εκείνη, για την φωτογραφία αποδείχθηκαν  πολύ σημαντικές γιατί απεικόνισε με τον καλύτερο τρόπο τα τοπία που επισκέφθηκαν. Μετά την επιστροφή του από την Ελλάδα, ο Cartailhac έδωσε μια απίστευτη δημοσιότητα σε αυτό το ταξίδι κάνοντας πολλά συνέδρια στην Τουλούζη και στην περιοχή. “Χάρη σε μια υπέροχη συσκευή προβολής, οι φωτογραφίες εμφανίζονταν σε μεγάλες διαστάσεις και έδωσαν την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας.»

Ο Cartailhac γύρισε γοητευμένος από την Ελλάδα. Οι φωτογραφίες και τα σχόλιά του αποκαλύπτουν μια βαθιά προσήλωση σε έναν πολιτισμό τον οποίο γνώρισε κατά τη διάρκεια των σπουδών του, αλλά τον θαύμαζε και τον γοήτευε. Ήταν επίσης εξαιρετικός εθνολόγος όταν επρόκειτο να περιγράψει τις συνήθειες και τα έθιμα των Ελλήνων της εποχής του.

Το οδοιπορικό ξεκίνησε από τη Μασσαλία με είκοσι περίπου σταθμούς. Αφού πέρασε πρώτα από την Σικελία και τη Κύπρο έφθασε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα από τους Δελφούς, την Αθήνα, Πειραιά, Σούνιο, Δήλος, Ολυμπία, την Κρήτη, τις Κυκλάδες, το Αγιο Όρος, αλλά και το Ναύπλιο το Άργος και τις Μυκήνες.

Ν Α Υ Π Λ Ι Ο

“Η πόλη γιορτάζει. Πολλοί σύντροφοι πιστεύουν ότι είναι προς τιμήν μας. Όμως αυτή η ψευδαίσθηση εξαφανίστηκε γρήγορα. Υπενθυμίζεται ότι στις 6 Απριλίου κήρυξε την ανεξαρτησία της η Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο η Προσωρινή Κυβέρνηση. Είναι επίσης το Μεγάλο Σάββατο που συμπίπτει κατ ‘εξαίρεση φέτος και με το καθολικό. “

“Ναύπλιο, 1896, μεταφορέας πασχαλινών αμνών”

Στους δρόμους, στις πλατείες, το πλήθος είναι χαρούμενο. Σύμφωνα με τον τοπικό τρόπο και με παράλειψη των δημοτικών κανονισμών, ρίχνουν βεγγαλικά που κάνουν τους ανθρώπους να φεύγουν. Γελάνε, αλλά δεν είναι πολύ διασκεδαστικό για εκείνους που τους πέφτουν στα ρούχα.

Τα σπίτια, ιταλικά και ανατολίτικα, με πράσινα και ημίκλειστα παντζούρια, με προεξέχοντα μπαλκόνια, είναι διακοσμημένα με λουλούδια. Οι άνθρωποι μας βλέπουν με χαρούμενα χαμόγελα, είναι το πιο εγκάρδιο καλωσόρισμα. “

Το καλωσόρισμα στο Ναύπλιο, 1896

“Ο λαός της Αργολίδας ήρθε με τα κοπάδια του από τα βουνά φορτωμένος με πολύ διαφορετικά πράγματα. Κάτω από τα πλατάνια που δεν έχουν ακόμα φύλλα, που βρίσκονται κάτω από τις απότομες πλαγιές που είναι γεμάτες από κάκτους, με το μεγαλείο ενός πανέμορφου φωτός, οι ομάδες τους εκτίθενται στα μάτια μας και στις κάμερές μας. Παντού στην Ελλάδα βρίσκουμε αυτή την ανεπιφύλακτη φιλοξενία. “