by ΑΝΑΓΝΩΣΗ (ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟ)
Το Ναύπλιο, βενετική κτήση και κέντρο οικονομικής και ναυτικής κυριαρχίας ως το 1540, ισχυρό στρατιωτικό κέντρο κατά την πρώτη τουρκοκρατία, πρωτεύουσα του «βασιλείου του Μορέως» κατά την βενετοκρατία —δεύτερη βενετοκρατία για την ίδια πόλη— απογυμνώνεται από τις διοικητικές του λειτουργίες μετά την νέα τουρκική κατάκτηση του 1715, και τη θέση του σαν πρωτεύουσα της Πελοποννήσου την παίρνει η ως τότε άσημη και περιθωριακή Τριπολιτσά.
Αλλεπάλληλα οχυρωματικά έργα, οικοδομημένα για να προστατεύουν και να συμβολίζουν μια πρωτεύουσα, λιμενικά έργα αξιόλογα για την εποχή τους, κτίσματα και εγκαταστάσεις για χρήση διοικητική και στρατιωτική, μ’ ένα λόγο μια πραγματική πόλη μέσα σε μια περιοχή πού χαρακτηρίζεται από την πενιχρότητα του οικοδομημένου χώρου, εγκαταλείπεται για να μεταφερθεί η πρωτεύουσα σ’ ένα οροπέδιο, στο κέντρο του οποίου βρίσκεται η ανοχύρωτη Τριπολιτσά, μια «χώρα» 966 κατοίκων κατά την απογραφή του 1700, πού τίποτα δεν θα επέτρεπε να υποθέσουμε ότι αυξήθηκε σημαντικά ο πληθυσμός της τα επόμενα 15 χρόνια.