<p style="text-align: center;"><strong><span style="color: #ff6600;">Ένα ταξίδι στην Ελλάδα και στην Ανατολή</span></strong></p> <p style="text-align: center;"><strong><span style="color: #ff6600;">από τον Γάλλο ζωγράφο Étienne Rey </span></strong></p> <p style="text-align: center;"><strong><span style="color: #ff6600;">όπου αποτύπωσε την περιοχή μας το 1843</span></strong></p> <p style="text-align: center;"><a href="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2015/07/rsz_1Étienne_rey_1.jpg"><img class="aligncenter size-full wp-image-6333" src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2015/07/rsz_1Étienne_rey_1.jpg" alt="rsz_1Étienne_rey_1" width="320" height="480" /></a></p> <p style="text-align: left;">Ο Γάλλος ζωγράφος Etienne Rey (1789-1867), από τους πρώτους καθηγητές της Σχολής Καλών Τεχνών στη Λυών και διευθυντής του Μουσείου και της Σχολής Σχεδίου στη Βιέννη, ήταν εξαιρετικός δάσκαλος, δημοσίευσε εγχειρίδιο για την τεχνική της εγκαυστικής και υπήρξε μέλος πολλών καλλιτεχνικών εταιρειών. Ταξίδεψε σε μεγάλη ηλικία στην Ανατολή, το 1843, συντροφιά με τον επίσης ζωγράφο και συνάδελφό του Α.

<h3 style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;">Οι Μαλτέζοι</span></h3> <p style="text-align: center;">μια σύντομη αναφορά...</p> <strong> </strong> Σε πολλές περιγραφές περιηγητών για τον νεοσύστατο Πειραιά του <b>1835</b>, υπάρχει περιγραφή <b>Μαλτέζων</b> να κουβαλάνε αποσκευές και φορτία κάνοντας τις <b>φορτοεκφορτώσεις των πλοίων</b>, ενώ υπάρχει και περιγραφή για μια Μαλτέζα που πούλαγε ξύδι και κρασί από την παράγκα της που βρίσκονταν εντός του λιμένα.   <strong> </strong> Οι Μαλτέζοι ήταν πολυάριθμοι από την εποχή που πρωτεύουσα της Ελλάδας ήταν το Ναύπλιο. Όταν η πρωτεύουσα μεταφέρεται στην Αθήνα μεταναστεύουν κι αυτοί στον Πειραιά καθώς ήταν γνώστες ναυτικών εργασιών και δεν θα μπορούσαν να ζήσουν στην ηπειρωτική Αθήνα. Η παρουσία Μαλτέζων έχει καταγραφεί από την εποχή που το

<p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Περιγραφή σκηνών του Πάσχα (Μεγάλο Σάββατο) στο Ναύπλιο,</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong> από μία επιστημονική εκδρομή Γάλλων περιηγητών</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>υπό την ηγεσία του GUSTAVE LARROUMET</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><a href="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2015/04/Nauplia-from-Tiryns_1882.png"><img class="aligncenter wp-image-6135" src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2015/04/Nauplia-from-Tiryns_1882.png" alt="Nauplia, from Tiryns_1882" width="880" height="612" /></a></p>   ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΗΜΕΡΑΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ <strong> </strong> <span style="text-decoration: underline;">Εν Ναυπλίω, τη 4η Απριλίου 1896</span> <strong> </strong> Καθ' ὅσον το ατμόπλοιον προσπελάζει είς την παραλίαν, διαφαίνεται ακριβῷς το Ναύπλιον. Εἰς τον μοιχὁν του κόλπου, ἐν τη εὶσόδῳ τοῦ λιμένος όρθοῦται το φρούριον Βοῦρζι, ένθα κατοικεί ο δήμιος. Δεξιά, το φρούριον Παλαμήδιον,-δυσπόρθητον τὸ πάλαι δεοπόζει ἀποτόμου βράχου, περὶ το μέσον τοῦ ύψους του οποίου, κατ' άντίθεσιν ειρηνικὴν,

<p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Υπόθεση Πατσίφικο – Τα Παρκερικά</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Δεύτερο Μέρος</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><strong><em>Ο  ναυτικός αποκλεισμός της Ελλάδας το 1850 </em></strong></span></p> <p style="text-align: center;">ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ <a href="https://www.cityofnafplio.com/2015/04/06/%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%AF%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CE%AC%CF%83/" target="_blank">ΕΔΩ</a></p> <p style="text-align: center;"><a href="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2015/04/apokleimsow.jpg"><img class="aligncenter size-full wp-image-6155" src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2015/04/apokleimsow.jpg" alt="apokleimsow" width="400" height="271" /></a></p> Η αγγλική κυβέρνηση πίεζε την ελληνική να  αποζημιώσει το Βρετανό υπήκοο Δαυίδ Πατσίφικο για τις φθορές που είχε υποστεί η κινητή και η ακίνητη περιουσία του από το εξαγριωμένο αθηναϊκό πλήθος το Πάσχα του 1849. Μετά το θάνατο του γαλλόφιλου πρωθυπουργού Ι. Κωλέττη <em>και</em> την ανάληψη της πρωθυπουργίας από το μετριοπαθή Κωνσταντίνο Κανάρη, τον πυρπολητή του 1821, οι αγγλικές πιέσεις

<p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Υπόθεση Πατσίφικο – Τα Παρκερικά</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong>Πρώτο Μέρος</strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong><em>Η λεηλασία του σπιτιού του και η κολοσσιαία αποζημίωση που ζήτησε από το ελληνικό κράτος </em></strong></span></p> <p style="text-align: center;"><span style="color: #808000;"><strong><em>– Η Αγγλική πολιτική & οι ιταμές αξιώσεις της.</em></strong></span></p> <p style="text-align: justify;">Κατά τον 19ο αιώνα, και στην Ευρωπαϊκή πολιτική και κυρίως στην Αγγλική, επικρατούσε το "δόγμα της ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας", που στόχο είχε να αποτρέψει την διάλυση της ετοιμόρροπης αυτής αυτοκρατορίας όχι φυσικά γιατί την συμπαθούσαν αλλά γιατί την θεωρούσαν ως το πιο σημαντικό ανάχωμα σε μια άλλη αυτοκρατορία, την Ρωσική και την κάθοδό