<!-- wp:paragraph {"dropCap":true,"backgroundColor":"light-green-cyan"} --> <p class="has-background has-drop-cap has-light-green-cyan-background-color"> Ανδρέας Καρκαβίτσας - ΕΣΤΙΑ — 1892, Αι φυλακαί του Ναυπλίου, ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ </p> <!-- /wp:paragraph --> <!-- wp:paragraph {"backgroundColor":"cyan-bluish-gray"} --> <p class="has-background has-cyan-bluish-gray-background-color">"<strong>Αν χρωστάς πληρώνεις, αν κερνάς τά χάνεις, τσάν εγκληματήσεις πάς ’ς τό Βουλευτικό.</strong>"<br /></p> <!-- /wp:paragraph --> <!-- wp:image {"id":10070} --> <figure class="wp-block-image"><img src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2019/11/BOYLEYTIKO_Αγήνωρα-Αστεριάδη.jpg" alt="" class="wp-image-10070"/><figcaption>Βουλευτικό, Αγήνωρας Αστεριάδης για το βιβλίο "ΤΑΞΙΔΙ ΣΤ' ΑΝΑΠΛΙ" ("Παλαιές φωτογραφίες του Ναυπλίου" <br /></figcaption></figure> <!-- /wp:image --> <!-- wp:paragraph {"align":"justify"} --> <p style="text-align:justify">Μ’ αυτό τό ρητά άρχισε την απαισιόδοξη ομιλία του μία ήμερα πρασοκέφαλος Αργείτης γιά να μου δείξει, την εικόνα της περασμένης καί της σημερινής εποχής. Καί άλήθεια είνε ρητό
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΑ, του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΔΑΦΝΗ
<h3 style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><em><strong>Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΑ</strong></em></span></h3> <h3 style="text-align: center;"><span style="color: #ff6600;"><em><strong>ΤΟΥ κ. ΣΤΕΦAΝΟΥ ΔΑΦΝΗ</strong></em></span></h3> <span style="font-weight: 400;">(Αφιερωμένο στο φίλο μου Έμμ. Σωφρόνη, Δήμαρχο τον Ναυπλίου)</span> <span style="font-weight: 400;">28 Μάρτη, 1929 </span> <a href="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2019/03/François-Dubuisson-1699-Ναύπλιον-Napoli-de-Romanie..jpg"><img class="aligncenter size-large wp-image-9520" src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2019/03/François-Dubuisson-1699-Ναύπλιον-Napoli-de-Romanie.-1024x341.jpg" alt="" width="640" height="213" /></a> <p style="text-align: center;"><em><strong>François Dubuisson, 1699, Ναύπλιον, [Napoli de Romanie].</strong></em></p> <span style="font-weight: 400;">Ήταν μιά γλυκειά χειμωνιάτικη μέρα. Ό Αργολικός κόρφος άστραφτε όλος κάτω άπό τά φιλήματα του Ήλιου. Ώς τόσο, οί κορυφογραμμές των μακρυνών βουνών ήταν κατάλευκες άπό τό τελευταίο χιόνι, πού στήν καμπύλη του Άραχναίου φάνταζε πιό πηχτό, πιό γυαλιστερό, σά σέ 'Αλπικό βουνό. Καί τό 'Ανάπλι, τό Ιστορικό καστέλι, μέ τόν κωνικόν