Στο προηγούμενο τόμο (2007) των Ναυπλιακών Αναλέκτων  υπάρχει το Διήγημα της κυρίας  <em>Κατερίνας Παπαδριανού-Κόρδαρη με τίτλο "1715".</em> <em><a href="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2010/04/17151.jpg"><img class="alignnone size-full wp-image-1468" title="1715" src="https://www.cityofnafplio.com/wp-content/uploads/2010/04/17151.jpg" alt="" width="396" height="507" /></a> </em> <p style="text-align: justify;">Το διήγημα αυτό αναφέρεται χρονολογικά στο τέλος της Β' Ενετοκρατίας και μάλιστα στις τελευταίες μέρες της κυριαρχίας των Ενετών.</p> <p style="text-align: justify;">Μας μεταφέρει στον Ιούνιο του 1715, στο χωριό Χαϊδάρι (σημερινό Δρέπανο). Μια παρέα γυναικών μεταφέρει από το χωριό φαγητό για τους καλύτερους μαστόρους της Βενετιάς και τους ντόπιους εργάτες όπου καλαφατίζουν και επισκευάζουν τις βενετσιάνικες φρεγάτες στο λιμάνι του Χαϊδαρίου (Πόρτο Τράπανο).</p> <p style="text-align: justify;">Το διήγημα αυτό προσπαθεί να μας μεταφέρει τις σχέσεις